Pulp Terra Vibe 20.08.2011

Η επιστροφή των Pulp στο συναυλιακό τερρέν βοήθησε πολύ, νεαρό κυρίως, κόσμο να εκπληρώσει το όνειρό του να τους δει έστω και μία φορά ζωντανά. Αρκετοί από όσους βρέθηκαν στο Terra Vibe χτες είχαν την τύχη να τους δουν και στην άλλη τους εμφάνιση στη χώρα μας πίσω στα 1998, μια συναυλία που ακόμη και ο ίδιος ο Jarvis Cocker θυμόταν (έτσι τουλάχιστον ισχυρίστηκε από σκηνής) και γιατί όχι εδώ που τα λέμε;! Δεν νομίζω να είχε πολλές άλλες ευκαιρίες να τραγουδήσει με τη θάλασσα να του γλύφει σχεδόν τα πόδια! Ήμουν κι εγώ σ' εκείνο το live και βλέποντας τους ξανά διαπίστωσα ότι ίσως τίποτα να μην έχει αλλάξει στο δικό τους στρατόπεδο, εκτός από την ηλικία που δεν χαρίζεται σε κανέναν...

 

Το ίδιο εξαιρετικοί ήταν τώρα όπως και τότε, για να μην πώ και καλύτεροι! (Στο μυαλό μου ήρθε επίσης η εικόνα ενός θεατή μπροστά μου από την παλιότερη εμφάνισή τους που όχι μόνο ήξερε απ' έξω τα λόγια κάθε τραγουδιού των Pulp μα είχε ξεσηκώσει και κάθε κίνηση του Jarvis, με αποτέλεσμα πολλοί γύρω του να κοιτούν εκείνον αντί των όσων συνέβαιναν επάνω στη σκηνή! Αν υπάρχει πιο σκληροπυρηνικός οπαδός τους εγώ δεν τον έχω υπόψη μου...). Περιμέναμε λοιπόν υπομονετικά να αρχίσει η συναυλία έχοντας για συντροφιά την εικόνα μιας τεχνητής φωτιάς σε οθόνη (!) και για μουσική υπόκρουση ένα υπέροχο αιθέριο ambient κομμάτι (το οποίο να σας πληροφορήσω ότι ήταν Justin Bieber!

 

 

 

Απλά επρόκειτο για μια εκδοχή ενός κομματιού του έτσι όπως ακούγεται αν το επιβραδύνεις κατά ένα μεγάλο ποσοστό με τη βοήθεια ενός προγράμματος που επινόησε ένας τύπος που δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, είναι και αργά τα ξημερώματα τώρα για να ψάξω...Το ξέρω δε και σας κάνω τον έξυπνο επειδή το άκουσα που το είχε βάλει σε μία από τις ραδιοφωνικές εκπομπές του ο Cocker στο BBC).

 

Και στις 9μιση ακριβώς το γκρουπ βρέθηκε μπροστά μας, έχοντας στη σύνθεσή του στη θέση του δεύτερου κιθαρίστα τον Leo Abrahams, που γνωρίσαμε πρόσφατα από τη συνεργασία του με τον Brian Eno. Οι λοιποί αυθεντικοί ήταν κανονικά στις θέσεις τους και το ταξίδι ξεκίνησε. Όχι βέβαια πριν αρχίσουν δεσμίδες λέιζερ να μας στέλνουν μηνύματα και ερωτήσεις τις οποίες απαντήσαμε δια βοής κι επιβεβαίωσαμε στο συγκρότημα πως ναι, είμαστε έτοιμοι να περάσουμε καλά κι όλοι στο σπίτι καλά επίσης και τι θα λέγατε να αρχίζαμε με μουσική; Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι το τέλος του live, δύο ώρες παρά ένα τέταρτο αργότερα δηλαδή, το μόνο που έβλεπα γύρω μου ήταν ανθρώπους με χαμόγελα τεράστια στο πρόσωπό τους, λες και η σχισμή του στόματός τους είχε ξεχειλώσει και καταλάμβανε μεγαλύτερο χώρο απ' όσο συνήθως.

 

 

Υπεύθυνα τα τραγούδια μα ακόμη περισσότερο ίσως ο συνήθης ύποπτος που τα ερμηνεύει. Είναι μεγάλος performer o Jarvis! Σιγά το νέο θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο. Αλλά άλλο να τον βλέπεις σε σόλο περιπέτειες κι άλλο να τον ακούς και να τον έχεις απέναντί σου εν γένει να τραγουδάει αυτά που τον έκαναν το αστέρι που είναι σήμερα. Και ο ίδιος δείχνει να πετάει όταν περιδιαβαίνει το ανθολόγιο των Pulp, του σχήματος ας μην ξεχνάμε στο οποίο αφιέρωσε πεισματικά τη ζωή του και τελικά κατάφερε και καθιέρωσε σε όχι και τόσο τρυφερή ηλικία. Όταν το πράγμα έφτασε στο ζενίθ του και δεν είχε που αλλού να πάει, τους διέλυσε αφήνοντας πίσω ένα ζηλευτό μπουκέτο από αξέχαστα ποπ κομμάτια (κλισέ η έκφραση αλλά έτσι είναι τα πράγματα). Πολλά από αυτά ακούσαμε χτες το βράδυ σε ένα σοφά ισορροπημένο σετ που περιείχε όλες ίσως τις επιτυχίες τους μαζί με κάποιες απροσδόκητες επιλογές.

 

Δεν είναι όμως μόνο αυτές που μας απογείωσαν και μας έκαναν να χοροπηδάμε ασταμάτητα. Ο Jarvis ήταν σε μεγάλα κέφια και όταν δεν παρέδιδε μαθήματα σκηνικής παρουσίας σε απανταχού επίδοξους διασκεδαστές - με την καλή έννοια του entertainer - μας έκανε μικρά μαθήματα φιλοσοφίας με τσιτάτα από Πλάτωνα κι άλλους που δεν συγκράτησα, μίλησε Ελληνικά προς ενθουσιασμό του ακροατηρίου, ευχήθηκε χρόνια πολλά στον Robert Plant που είχε γενέθλια εκείνο το βράδυ και τον μιμήθηκε με εύστοχο και σπαρταριστό τρόπο, ευχήθηκε επίσης στον Phil Lynott των Thin Lizzy που θα είχε γενέθλια αν ζούσε (συμπληρώνοντας στο τέλος ένα  respect που οφείλαμε να γυρίσουμε πίσω στο πρόσωπο του Jarvis, τόσο επειδή το ανέφερε όσο και γενικότερα...), και γενικά η βραδιά κύλησε όσο όμορφα μπορούσε να κυλήσει κι ακομη περισσότερο. Περιττό να πούμε ότι στο Common People έγινε το σύστριγκλο, στη διάρκειά του τους συνόδευσε ένας Έλληνας μουσικός στο βιολί (Κώστας Κοκκαλιάρης το όνομά του αν θέλετε να το σημειώσετε κάπου, εγώ όπως βλέπετε το έκανα), στο Help The Aged ακούστηκαν ξανά συγκινητικοί όπως τους θυμόμαστε, στο This Is Hardcore διαστροφικοί όπως την πρώτη φορά που το ακούσαμε, στο Disco 2000 ξεσηκωτικοί όπως τότε...Μα και όπως τώρα, τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει παρότι πολλά πράγματα είναι όντως διαφορετικά, όχι απλά κάτι όπως διατείνονται στο Something's Changed.

 

Εκείνο που δεν άλλαξε είναι η έμφυτη ανάγκη των ανθρώπων να περνούν καλά, και οι Pulp μας προσέφεραν μια από τις πιο ξέγνοιαστες καλοκαιρινές βραδιές που θα μορούσαμε να ευχηθούμε να περάσουμε, ένα πάρτι βγαλμένο από τα σωθικά των '90ς στο οποίο όμως όλοι ήταν καλοδεχούμενοι κι όλοι όσοι παρέστησαν πέρασαν φανταστικά. Party Hard μας ευχήθηκαν, έσυραν πρώτοι το χορό και μας άφησαν σαν στυμένες λεμονόκουπες πίσω τους. Και με κάτι χαμόγελα γύρω μου και δίπλα μου που ακόμη δυσκολεύομαι να ξεχάσω...

 

 

Set list

Do You Remember The First Time?

Joyriders

Help The Aged

Bad Cover Version

Something's Changed

Disco 2000

Sorted Out On E's And Wizz

A.F.E.E.L.I.N.G.C.A.L.L.E.D.L.O.V.E

I Spy

Babies

Underwear

This Is Hardcore

Sunrise

Bar Italia

Common People

-----

Party Hard

Razzmatazz

Mis-shapes

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374