Η Ευρώπη διαμαρτύρεται. Ποιο είναι το soundtrack; (Μέρος Α')

Από την Κοροπιώτη Ιωάννα

 

Με αφορμή το «κίνημα» των απανταχού Αγανακτισμένων- που εδώ και μέρες κατέκλεισαν τις πλατείες σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, συμπεριλαμβανομένης βέβαια και της Αθήνας- αναζητούμε στο Billboard Greece τα καλύτερα τραγούδια διαμαρτυρίας.

Όπως κάθε εποχή έχει τις δικές της προκλήσεις και τα δικά της αιτήματα, κάθε διαδήλωση έχει τα δικά της συνθήματα, κάθε κίνηση διαμαρτυρίας έχει και τα τραγούδια που την εμπνέουν και τη συνοδεύουν. Η νέα τάση, γνωστή ως "listomania", μας βρίσκει απέναντι σε μια πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα που δε θα μπορούσε παρά να έχει το δικό της soundtrack. Η λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνει εκείνα ακριβώς τα τραγούδια που έχουν πάντα κάτι (παραπάνω) να πουν. Δίνεται φυσικά έμφαση στο περιεχόμενο των στίχων, αφού «μια καλή μελωδία θα σε κάνει να αισθανθείς, μα ένας καλός στίχος θα σε κάνει να σκεφτείς.» (B. Nicolson, NME)

 

Τραγούδια κατά του πολέμου, κατά της κοινωνικής αδικίας και του πολιτικού κατεστημένου, εναντίον της καταπίεσης των αδύναμων και υπέρ της εξάλειψης της αδικίας, αποτελούν την παρακαταθήκη των δεκαετιών που προηγήθηκαν και κλείνουν το μάτι στους νέους καλλιτέχνες του 21^ου αιώνα, που καλούνται να πάρουν τη σκυτάλη σε έναν αγώνα που δείχνει να μην τελειώνει ποτέ.

 

Ξεκινάμε με τον κατεξοχήν κύριο «το μόνο που κάνω είναι να διαμαρτύρομαι» Bob Dylan και το "The Times They Are A-Changin'", έναν ύμνο στην αλλαγή που αναπόφευκτα θα έρθει. Γραμμένο στις αρχές της δεκαετίας του '60 αιχμαλώτισε με επιτυχία όλη εκείνη τη διάθεση για κάτι νέο, διαφορετικό, για έναν κόσμο με περισσότερες ευκαιρίες και λιγότερη ανισότητα. Πρόκειται, επίσης, για ένα μήνυμα στη γενιά που φεύγει και μια ευχή για θάρρος και επιμονή στη γενιά που ακολουθεί.

 

Come mothers and fathers throughout the land,

And don't criticize what you can't understand.

Your sons and your daughters are beyond your command

Your old road is rapidly agin'. [.]

For the loser now will be later to win

For the times they are a-changin'.

 

Η δεκαετία του '60 ήταν από τις πλέον παραγωγικές μουσικά, καθώς οι κινητοποιήσεις κατά του φυλετικού ρατσισμού, κατά του πολέμου στο Βιετνάμ αλλά και οι φοιτητικές διαδηλώσεις τον Μάη του '68 υπήρξαν πηγή έμπνευσης για πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες. Από αυτούς ξεχωρίζουμε τους Rolling Stones που με το "Street Fighting Man" του 1968 δεν πέτυχαν απλώς ένα ακόμη hit αλλά ένα τραγούδι-κάλεσμα στους δρόμους: "'Cause summer's here and the time is right for fighting in the street". Από το ίδιο album χαρακτηριστικό παραμένει το "Sympathy for the Devil" ένα τραγούδι που αφηγείται στιγμές από την ταραχώδη σύγχρονη ιστορία και προκαλεί ένα σκοτεινό μειδίαμα με τον στίχο:

"Just as Every cop is a criminal and all the sinners saints".

 

 

Τη χρονιά που ακολούθησε, αυτή δηλαδή του Woodstock, οι Stones κυκλοφόρησαν το κλασικό αντιπολεμικό τραγούδι "Gimme Shelter". Ο Mick Jagger το περιγράφει σαν ένα «τραγούδι για τη συντέλεια του κόσμου».

War, children, it's just a shot away, It's just a shot away...Love, sister, it's just a kiss away, It's just a kiss away

 

Η δεκαετία του '70 είναι μουσικά από τις πιο «γεμάτες»: η αναβίωση των blues, η γέννηση του Punk, ο θάνατος των Beatles. Και φυσικά πολλά μα πολλά τραγούδια με στόχο τη διαμαρτυρία. Τρία από τραγούδια που κατάφεραν να μπουν στη λίστα μάς γυρνούν πίσω στο 1971!

 

Μετά τη διάλυση των Σκαθαριών, η solo καριέρα του John Lennon μάς χάρισε μερικά από τα πιο πολιτικά χρωματισμένα κομμάτια και όλα τους έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως το "Imagine" ή το "Working Class Hero". Θα σταθούμε, όμως, στο "Power To The People" . Γιατί; Φανταστείτε μόνον τι θα γινόταν αν ένα πλήθος που συμμετέχει σε πορεία διαμαρτυρίας αρχίσει να το τραγουδά. Η συνεχής επανάληψη του στίχου δίνει ακριβώς αυτόν τον επαναστατικό παλμό που κάθε (επιτυχημένη) διαδήλωση (θέλει να) έχει.

 

 

 

Trivia: Σε μια προσπάθεια να ενώσουμε το μακρινό με το πιο πρόσφατο παρελθόν, αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός που περιέγραψε ο dj Andy Lewis, που έζησε το μουσικό ρεύμα της Britpop όσο εργαζόταν στο κλαμπ "Blow Up" στο Βόρειο Λονδίνο. Σύμφωνα με τον ίδιο: «Κάποτε έγινε διακοπή ρεύματος αλλά ο κόσμος δεν έφευγε. Βρέθηκε μια κιθάρα και άρχισαν να τραγουδούν όλοι μαζί. Και όταν πια ήρθε το ρεύμα έβαλα να παίξει το "Power to the People" του John Lennon.»

 

Διαβάστε το Β'Μέρος την Πέμπτη 16 Ιουνίου

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374