You know I'm no good: Amy Winehouse 1983-2011 |
"All Farewells Should Be Sudden"
Της Ιωάννας Κοροπιώτη
Γεννημένη στο βόρειο Λονδίνο και έχοντας δείξει την αγάπη και την κλίση της στη μουσική από μικρή ηλικία, η Amy Winehouse πέτυχε, σε λιγότερο από μία δεκαετία, όσα άλλοι καλλιτέχνες πασχίζουν να κατορθώσουν σε ολόκληρη την καριέρα τους. Και δεν μιλάμε, φυσικά, μονάχα για τα εκατομμύρια των πωλήσεων ή τα δεκάδες βραβεία. Πολύ περισσότερο, η Βρετανίδα συνθέτρια και ερμηνεύτρια κατάφερε με την παρουσία της, αν όχι να αλλάξει, τουλάχιστον να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα της μουσικής σκηνής των '00s.
Η σημαντική «κληρονομιά» που άφησε πίσω της, έπειτα από τον αιφνίδιο (;) θάνατό της, στις 23 Ιουλίου, δεν αφορά μόνον στη μουσική της προσφορά αυτή καθ'εαυτή: Η Amy Winehouse πρόλαβε να κυκλοφορήσει μόλις δύο albums, τα "Frank" του 2003 και "Back To Black" του 2006. Ήταν, όμως, αρκετά ώστε να μεταβάλλουν το μουσικό τοπίο, που άρχισε να υποδέχεται σιγά σιγά ολοένα και περισσότερες γυναικείες παρουσίες, ενώ το ευρύ κοινό άρχισε να εξοικειώνεται με soul και jazz ήχους. Πολλοί είναι αυτοί σήμερα που υποστηρίζουν πως η δουλειά της Winehouse άνοιξε τον δρόμο σε νέα ονόματα, όπως η Duffy και η Adele, και πως η μεγάλη εμπορική επιτυχία τους στηρίζεται, ως έναν βαθμό, στην αντίστοιχη επιτυχία της Amy.
Η αισθητική της Winehouse ήταν επηρεασμένη από τα '50s, αλλά και από τα κοριτσίστικα groups των '60s, και ήρθε ως η νέα πρόταση της περασμένης δεκαετίας. Οι δίσκοι της έκαναν ρεκόρ πωλήσεων, με το "Back To Black" να αγγίζει την κορυφή του UK chart και να φτάνει στην 7η θέση του Billboard 200 στις Η.Π.Α. την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Από τα 6 singles του album ξεχωρίζουν τα: "Rehab", "You Know I'm No Good" και το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου.
Μετά την κυκλοφορία του "Back To Black", την παραγωγή του οποίου υπογράφουν οι Mark Ronson και Salaam Remi, η φήμη της Winehouse εκτοξεύθηκε, με τις πωλήσεις να ξεπερνούν -μόνον στο Ηνωμένο Βασίλειο- το ένα εκατομμύριο αντίτυπα μέσα σε ένα έτος. Η ίδια προτάθηκε για πλήθος μουσικών βραβείων και κατάφερε να αποσπάσει μερικά από τα πιο σημαντικά, όπως τα πέντε βραβεία Grammy το 2008 αλλά και ένα βραβείο BRIT που της χάρισε τον τίτλο "Καλύτερη solo καλλιτέχνιδα του 2007".
Ωστόσο, η επιτυχία της Amy Winehouse έφερε στο προσκήνιο τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με διάφορες απαγορευμένες ουσίες, καθώς επίσης και την εξάρτησή της από το αλκοόλ. Τα ΜΜΕ κατά καιρούς πρόβαλλαν φωτογραφίες της, όπου εμφανιζόταν σαν φτηνή καρικατούρα, προκαλώντας τη θλίψη και τον οίκτο των θαυμαστών της. Η τραγελαφική εμφάνισή της στο Βελιγράδι στις 18 Ιουνίου, που έκανε το γύρω του κόσμου, δεν έδειχνε παρά ένα άτομο που έχρηζε άμεσης βοήθειας. Η συνακόλουθη ακύρωση της συναυλίας της στη χώρα μας απλώς επιβεβαίωσε τους φόβους που είχαν εκφράσει πολλοί για το αν θα ήταν σε θέση να ανέβει στη σκηνή.
Παρόλα αυτά, η απογοητευτική κατάσταση της υγείας της δεν φαινόταν να βάζει φρένο στην επαγγελματική της άνοδο. Η περίπτωσή της είχε αποκτήσει μια ρομαντική υφή, που γινόταν όλο και πιο έντονη μέσα από τις αντιθέσεις που σχημάτιζαν τη ζωή της: Από τη μία ο εθισμός της στα ναρκωτικά και οι πολλαπλές προσπάθειες για αποτοξίνωση και από την άλλη η ανακήρυξή της ως 'Βridget Βardot' της γενιάς της από τον Karl Lagerfeld του Οίκου Chanel, άρχισαν να πλέκουν γύρω από το όνομά της τον μύθο που απαραίτητα συντηρεί τα εκάστοτε μουσικά είδωλα. Η Amy ενσάρκωνε απόλυτα αυτό, που με μια δόση πικρίας είχε πει η Janis Joplin, ότι "το κοινό θέλει οι τραγουδιστές των blues να είναι δυστυχισμένοι". Η γνωστή παραφιλολογία για το. "club των 27" άρχισε ήδη να ψιθυρίζεται. Η παραπάνω φράση, όμως, δεν παύει να μοιάζει με διαβολική σύμπτωση, σωστά;
Τώρα που το διαδίκτυο και τα μουσικά έντυπα έχουν γεμίσει με αποχαιρετιστήριες σελίδες για ένα σπάνιο ταλέντο και μιλούν για μια σημαντική απώλεια στη σύγχρονη μουσική σκηνή, το πρώτο που μου έρχεται στο νου είναι εκείνο το τραγούδι Robbie Williams, 'Advertising Space': "There's no dignity in death to sell the world your last breath. They're still fighting over everything you left over."
Καλώς ή κακώς η Amy Winehouse ήταν χωρίς αμφιβολία ένα φαινόμενο που τώρα πια έσβησε. Ή μήπως όχι; Όπως πολύ εύστοχα το έθεσε κάποτε ο Bob Dylan: "Μερικοί άνθρωποι νομίζεις ότι σβήνουν, αλλά όταν χαθούν πραγματικά είναι σα να μην έσβησαν ποτέ". Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373 Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374 Ενημέρωση: 24-07-2011 |
| ||||||||||||||||||||||