A song for my idol

 

Toυ Γιάννη Φλωράκη

 

 

Με το Moves Like Jagger, τη συνεργασία, δηλαδή, της Christina Aguilera και των Maroon5, να βρίσκεται στο Νο 1 του Billboard Hot 100 για δεύτερη εβδομάδα, αναφερόμενο στην κίνηση του Mick Jagger που είχε κάψει καρδιές για δύο τουλάχιστον δεκαετίες (τώρα πια στα 68 του, δεν θα το λέγαμε), το Billboard Greece σας παρουσιάζει μερικά από τα τραγούδια που είτε εμπεριείχαν στον τίτλο τους το όνομα κάποιου άλλου μουσικού, είτε έκαναν σαφή αναφορά σε αυτόν και ανέβηκαν στα charts, ή έγραψαν τη δική τους ιστορία, από το 1955 μέχρι σήμερα.

 

Maroon 5 & Christina Aguilera: Moves Like Jagger

 

 

Sir Duke - Stevie Wonder: Ύμνος στον μεγάλο Duke Ellington από το Songs in the Key of Life, ένα από τα σπουδαιότερα άλμπουμ στη σύγχρονη ιστορία της μουσικής. Κυκλοφόρησε το 1977 σαν single και πήγε στο Νο1 του Billboard 100 ενώ στη Μ. Βρετανία έφτασε μέχρι το Νο 2 για να γίνει η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα επιτυχία του στο νησί. Στους στίχους υπάρχουν αναφορές και στους Count Basie, Glenn Miller, Louis Armstrong και Ella Fitzgerald.

 

 

 

Master Blaster – Stevie Wonder: Άλλος ένας ύμνος του Stevie Wonder, αφιερωμένος αυτή τη φορά στον Bob Marley και μάλιστα, στην εποχή που το άστρο του έλαμπε με τη reggae να κυριαρχεί στα ακούσματα ανά τον κόσμο. Η ιστορία θέλει τον Wonder να εμπνέεται έπειτα από τη συνάντησή του με τον Marley στην εκδήλωση Black Music Association στη Φιλαδέλφεια ένα χρόνο νωρίτερα, το 1979. Μετά από αυτό, ένα ολόκληρο άλμπουμ, στην πραγματικότητα, το Hotter Than July, αναφερόταν στον τζαμαϊκανό ημίθεο. Το τραγούδι ήταν Νο2 του Billboard100 και του βρετανικού chart.

 

 

Geno - Dexy's Midnight Runners: φόρος τιμής σε ένα άγνωστο στη χώρα μας μαύρο τραγουδιστή της r & b, τον Geno Washington. Αν και αμερικανός, ο Geno έκανε σπουδαία καριέρα στη Μ. Βρετανία όπου βρέθηκε υπηρετώντας τη θητεία του και από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 μέχρι τα τέλη της έκανε θραύση με το συγκρότημά του, The Ram Jam Band. Είχαν μάλιστα, δύο από τα εμπορικότερα άλμπουμ της εποχής, τα Hand Clappin, Foot Stompin, Funky-Butt ... Live! (1966) και Hipster Flipsters Finger Poppin' Daddies (1967). Το τραγούδι των Dexys ήταν το πρώτο Νο1 τους στη Μ. Βρετανία.

 

 

Angel Of Harlem – U2: ένας ροκ ύμνος στη μεγάλη Billie Holiday και δεύτερο single από το Rattle & Hum (1988), το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ των U2 από την αμερικανική περιοδεία τους για το Joshua Tree. Στους στίχους υπάρχουν αναφορές στον Miles Davis, τον John Coltrane και το περίφημο κλαμπ Birdland. Το single ήταν ηχογραφημένο στα περίφημα Sun Studios και έφτασε μέχρι το Νο8 των βρετανικών charts και το Νο14 του Billboard100.

 

 

Buddy Holly – Weezer: μπορεί σαν single να μην γνώρισε τρομερή εμπορική επιτυχία (Νο2 στα Modern Rock Tracks του Billboard και Νο12 στη Μ. Βρετανία), αλλά παραμένει το δημοφιλέστερο τραγούδι των Weezer μέχρι σήμερα απολαμβάνοντας, μάλιστα, και την κριτική αναγνώριση (Νο499 στα 500 σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών για το Rolling Stone και Νο59 στη λίστα των 100 Κορυφαίων Τραγουδιών της δεκαετίας του ’90 για το αμερικανικό VH1). O Rivers Cuomo, ιθύνων νους του συγκροτήματος, λέγεται ότι αρχικά δεν το ήθελε στο άλμπουμ (περιλαμβανόταν στο ντεμπούτο τους του 1994) για να μεταπεισθεί από τον παραγωγό τους Ric Ocasek (Cars) ενώ αργότερα αποκάλυψε ότι στο αρχικό ρεφρέν αναφερόταν στους Ginger Rogers και Fred Astaire και όχι στον Buddy Holly. Το βίντεο του τραγουδιού είχε πολύ καλύτερη τύχη από το single αφού απέσπασε 4 βραβεία στα MTV Awards του 1995 και ήταν σκηνοθετημένο από τον Spike Jonze (Being John MalKovich, Adaptation, Where The Wild Things Are) μέσα στο σκηνικό της δημοφιλούς παλαιάς τηλεοπτικής σειράς Happy Days. Συμμετείχε, μάλιστα, και ο ηθοποιός Al Molinaro, ο περίφημος Fonzy, της σειράς. Η φήμη του τραγουδιού οφείλεται εν πολλοίς και στο βίντεο.

 

 

The Beatles & The Stones – House Of Love: τέταρτο single (Νο 36 στη Μ. Βρετανία) από το δεύτερο άλμπουμ των House Of Love που θα μείνει στην ιστορία περισσότερο για το εξώφυλλό του παρά για το περιεχόμενό του, καθώς ηχογραφήθηκε εν μέσω διαφωνιών των μελών του γκρουπ λόγω της μεταπήδησής τους από την Creation στη Fontana. Αποτέλεσμα, να περιλάβει τρία (!) παλαιότερα τραγούδια τους για να συμπληρωθεί η track list (μεταξύ αυτών και η μεγάλη τους επιτυχία Shine On). Το τραγούδι, αρκετά δημοφιλές και στη χώρα μας δύο δεκαετίες πριν, αναγνώριζε τη μεγάλη συνεισφορά των δύο κορυφαίων γκρουπ και την επίδρασή τους στις γενιές που ακολούθησαν. «Ρούφηξαν το μεδούλι από το κόκκαλο, έβαλαν το Β στο Βιετνάμ» λέει χαρακτηριστικά.

 

 

Me & Bobby McGee - Roger Miller, Janis Joplin (Kris Kristoferson): Στην αυθεντική εκτέλεση του Roger Miller ο Bobby ήταν γυναίκα, αλλά η Janis άλλαξε το φύλο και μερικές λέξεις στη δική της εκδοχή. Ο συνθέτης Kris Kristofferson υπήρξε εραστής της από το ξεκίνημα της καριέρας της κι επιμένει πως ναι μεν το τραγούδι δεν είναι γι' αυτή , αλλά συνδέεται μαζί της. Πήγε Νο. 1 μετά το θάνατό της το 1971.

 

 

Rock Me Amadeus - Falco: O μακαρίτης Αυστριακός Falco έγινε ο πρώτος γερμανόφωνος καλλιτέχνης που πήγε Νο.1 στις Η.Π.Α. με ένα τραγούδι ορόσημο της δεκαετίας του '80. Η σύνθεση ανήκει στον ίδιο και τους Bolland and Bolland (σας λέει κάτι το You're In The Army Now;). Η αρχική ηχογράφηση ήταν στα γερμανικά φυσικά, αναφέρεται στη ζωή, τη φήμη και τα χρέη του υπέρτατου μουσικού Wolfgang Amadeus Mozart, ενώ το οκτάλεπτο remix έχει το συνθηματικό Salieri Version (ο περίφημος, επίσης, αντίπαλος του Mozart, τότε), για να μη λέτε πως τους έλειπε το χιούμορ.   

 

 

Roll Over Beethoven - Chuck Berry: Στην περίοπτη θέση Νο. 97 στη λίστα του Rolling Stone για τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών είναι ένα κομμάτι που ζητά επιτακτικά από τον Λούντβιχ να «κάνει στη μπάντα». Στην πραγματικότητα, αυτός που ήθελε ο Berry να κάνει στη μπάντα ήταν η αδελφή του Λούσι, η οποία έπαιζε μόνο κλασσική μουσική στο πιάνο του σπιτιού ενώ ο Chuck προτιμούσε κάτι πιο σύγχρονο. Το έχουν διασκευάσει άπειροι με σημαντικότερες απόπειρες αυτές των Beatles και Electric Light Orchestra (τους ταίριαζε απόλυτα, άλλωστε).

 

 

She’s Madonna - Robbie Williams: «Σ' αγαπάω μωρό μου, αλλά ας το παραδεχθούμε είναι η Madonna», δηλώνει σχεδόν κυνικά ο Robbie, κι εδώ που τα λέμε, ποιος θα μπορούσε να τον κατηγορήσει; Ίσως, οι φανατικοί της Lady Gaga, αν και πάλι, τίποτα δεν είναι σίγουρο.  

 

 

 

Killing Me Softly With His Song - Roberta Flack (Lori Lieberman): Σύμφωνα με τη Lori Lieberman, την πρώτη που το τραγούδησε, οι στίχοι ξεκίνησαν από δική της έμπνευση έπειτα από μία ζωντανή εμφάνιση του Don McLean, που παρακολούθησε τότε και την επηρέασε τόσο ώστε, να μεταφέρει τον ενθουσιασμό της στο στιχουργό Norman Gimbel, ο οποίος αποτύπωσε τα συναισθήματά της στο χαρτί. Νο 1 στο Billboard100, 360 στη λίστα του Rolling Stone με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών και κάτοχος τριών Grammy τη χρονιά της κυκλοφορίας του (1973) στην εκτέλεση της Roberta Flack.

 

 

Carly Simon - You’re So Vain: Να ένα τραγούδι με φαινομενικά πολλούς αποδέκτες. Τόσο πολλούς (και σημαντικούς) που κυριολεκτικά μπορούν να σχηματίσουν ουρά. Η ίδια η Simon δεν δίσταζε να ρίξει λάδι στη φωτιά κάθε φορά που έπρεπε να μιλήσει για τον αποδέκτη των στίχων. Βασικοί «υποψήφιοι», πάντως, είναι ο τότε (1972) διευθυντής της εταιρείας Electra, David Geffen, o Warren Beaty (ο οποίος έχει πει «ας το παραδεχθούμε το κομμάτι είναι για μένα»), ο Mick Jagger (με μικρές πιθανότητες), ο τότε σύζυγός της, James Taylor, και για να μη μακρηγορούμε η λίστα δεν έχει τελειωμό. Η Simon πάντως είπε το 2010 σε μία συνέντευξη πως το περίφημο όνομα ψιθυρίζεται ανάποδα (...) σε μία επανηχογράφηση του κομματιού. Όσοι άκουσαν τον ψίθυρο άκουσαν και το όνομα David (Geffen;). Πήγε Νο.1 στις Η.Π.Α. και 3 στη Βρετανία.  

 

 

Goodbye Pork Pie Hat - Charles Mingus: Ένας ημίθεος της jazz αφιερώνει μία σύνθεσή του σε έναν από τους επιδραστικότερους σαξοφωνίστες στην ιστορία της, συνεργάτη, μεταξύ άλλων, των Count Basie, Nat King Cole, Billie Holiday, Oscar Peterson. Η σύνθεση ηχογραφήθηκε μόλις δύο μήνες μετά το θάνατο του μεγάλου σαξοφωνίστα (πέθανε στις 15 Μαρτίου 1959 παραδομένος στο αλκοόλ) και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ Mingus Ah Um της ίδιας χρονιάς. Οι συνθέσεις που τον αφορούν είναι δεκάδες, αλλά αυτή, μάλλον, είναι η διασημότερη. 20 χρόνια μετά, το 1979, και ελάχιστα πριν το θάνατο του Mingus (κατά τραγική ειρωνεία) η Joni Mitchell το διασκεύασε προσθέτοντας στίχους σε ένα άλμπουμ αφιερωμένο στον Mingus που έφερε για τίτλο και το όνομά του, με τη συνεργασία, μάλιστα, του ίδιου και μελών των Weather Report.

 

Αναζητήστε ακόμα…

 

Lady Stardust - David Bowie: περιλαμβανόταν στο αριστουργηματικό The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972) και αφορούσε τον Marc Bolan (T-Rex) που μαζί με τον Bowie εκείνη την εποχή απογείωναν το glam rock. Μάλιστα, ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν He Was Alright (A Song for Marc).

  

Andrew Ridgley - Black Box Recorder: ύμνος έκπληξη στο έτερον ήμισυ των Wham, Andrew Ridgley. «Ποτέ δεν μου άρεσε ο George Michael κι ας λένε πως αυτός ήταν το ταλέντο» τραγουδούσαν οι συμπαθείς βρετανοί το 2003.

 

Velvet Underground - Jonathan Richman: ένας επιδραστικότατος μουσικός εξυμνεί τα ινδάλματά του. «Άγριοι σαν την Αμερική, μυστήριοι σαν τη Ν. Υόρκη» τραγουδούσε πίσω στα 1992.

 

Prince, Alone in His Studio – Smog: ο μελαγχολικός και ειρωνικός κύριος Callaghan τραγουδά για τον Prince το 1995; Κι όμως, ο Prince είναι ό,τι επιδραστικότερο βγήκε από το ’80 και μετά.

 

Tunic (Song For Karen) - Sonic Youth: αν έλεγες σε έναν Έλληνα θαυμαστή τους ότι το 1990 έγραψαν τραγούδι για τη μεγάλη Karen Carpenter (πέθανε νεότατη από νευρική ανορεξία) θα σε κοίταζε αμήχανα και δύσπιστα.

 

Led Zeppelin - Hats Off To (Roy) Harper: ποιος είναι αυτός ο τύπος; Σημαντική φιγούρα της folk βρετανικής σκηνής στα τέλη των 60s αρχές 70s και φίλος της μπάντας είχε την τύχη να δει το όνομά του στα τραγούδια του αριστουργηματικού Led Zeppelin III το 1970.

 

U2 - Elvis Presley And America: το 1984 στο Unforgettable Fire, οι U2 δίνουν τα πρώτα δείγματα της αγάπης τους για την αμερικανική κουλτούρα.

 

Leonard Cohen - Chelsea Hotel #2: ο μεγάλος τραγουδοποιός αναφέρεται σε μία βραδιά με την Janis Joplin στο διάσημο νεοϋορκέζικο ξενοδοχείο. Χρόνια αργότερα, το 1994, ζήτησε συγγνώμη που το αποκάλυψε (1974).

 

Friend Of A Friend - Foo Fighters: γραμμένο από τον Dave Grohl αναφέρεται στους Kurt Cobain και Krist Novoselic των Nirvana (1990).

 

American Pie - Don McLean: αναφορά στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα του 1959 που κόστισε τη ζωή στους Buddy Holly, Ritchie Valens και Big Bopper (Jiles Perry Richardson, Jr.). (1971)

 

Daft Punk Is Playing At My House - LCD Soundsystem: ο James Murphy μοιάζει να αφηγείται ένα όνειρό του (2005).

 

Dio - Tenacious D: σίγουρα ο Ronnie James Dio δεν είναι ο μόνος που τα… άκουσε από τους (ή τον) Tenacious D (Jack Black, Kyle Gass) από το 2001, οπότε και ντεμπουτάρισαν, μέχρι σήμερα.

 

Jackie Wilson Said – Van Morrison: για τον Jackie Wilson τι να πει κανείς; Για τον Van Morrison, επίσης. Εδώ επισφραγίζει την αγάπη του στη soul και στον τραγουδιστή που, μάλλον, τον επηρέασε περισσότερο από όλους. Το 1972, οπότε και κυκλοφόρησε, πήγε στο Νο61 του Billboard100, αλλά 10 χρόνια μετά, το 1982, οι Dexys Midnight Runners το διασκεύασαν και το έφτασαν μέχρι το Νο5 του βρετανικού chart.

 

Elvis In Vegas – Meatloaf: ο Meat Loaf στα 15 του παρακολούθησε τον Elvis επί σκηνής Las Vegas και το περιγράφει με τη βοήθεια του Jon Bon Jovi. Άραγε, ήταν από τότε χοντρός ή η τότε φιγούρα του βασιλιά τον επηρέασε; (2010).

 

Last Thoughts On Woody Guthrie – Bob Dylan: ποίημα, αρχικώς, του Dylan και μετέπειτα τραγούδι που μέχρι το 1991 υπήρχε μόνο σε bootlegs (1963-1991).

 

The Very Best Of Neil Diamond - Super Furry Animals: οι φοβεροί ουαλοί ακούν τη συλλογή με τα καλύτερα του μεγάλου αμερικανού συνθέτη ενώ ο κόσμος καταστρέφεται σε ένα φανταστικό βομβαρδισμό (2009).

 

Ella, Elle L’A – France Gall: η γαλλίδα τραγουδίστρια σε ένα φόρο τιμής στη μεγάλη Ella Fitzgerald. Μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία το 1987 και, βέβαια, και στη χώρα μας, μεταγλωττισμένο ως Έλα Ξανά από τη Μπέσσυ Αργυράκη!

 

John Lee Hooker For President – Ry Cooder: «Don't be fooled by the Republican, don't pity the Democratie, vote John Lee Hooker and everything gone be mellow, knocked out, copastatic» τραγουδά με υπερβολική δόση χιούμορ και ειρωνείας ο σπουδαίος κιθαρίστας στο τελευταίο αριστουργηματικό άλμπουμ του (2011).

 

Σημείωση: Από τη λίστα απουσιάζουν ορισμένα τραγούδια rap που αποτελούσαν απάντηση σε κάποια άλλα τραγούδια, αλλά και ορισμένα που γράφτηκαν από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα το The Ballad Of John & Yoko που γράφτηκε από τον ίδιο τον John Lennon ή το How Do You Sleep που ήταν ευθεία επίθεση στον Paul McCartney από τον ίδιο.

 

.

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374