My Favourite Things

 

Του Σπύρου Χατζηαντωνίου

 

Ο Hound Dog Taylor γεννήθηκε σε ένα χωριό του Μισσισσιπή και είχε έξι δάκτυλα στο αριστερό του χέρι. Φυσικά έγινε blues μουσικός και η πολυδακτυλία έγινε το σήμα κατατεθέν του. Έπαιξε στα club του Σικάγο παραμένοντας άγνωστος στο ευρύ κοινό μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του όταν τον ανακάλυψε η Alligator Records και ηχογράφησε το πρώτο και μοναδικό του άλμπουμ “Hound Dog Taylor and The Houserockers”. «Όταν πεθάνω θα λένε για μένα: έπαιζε σκατά αλλά σίγουρα το έκανε να ακούγεται ωραίο» έλεγε για τον εαυτό του και για του λόγου το αληθές:

 

 

----------------------------------------------------------

 

Τις προάλλες πέτυχα στην τηλεόραση το Saturday Night Fever με τον Travolta σε νηπιακή ηλικία και το απόλυτο disco soundtrack των Bee Gees. Ταινία που όρισε την αισθητική της disco από το ντύσιμο και τον τρόπο περπατήματος μέχρι την υπερυψωμένη πίστα με τα πολύχρωμα τετράγωνα φώτα. Και μου έφερε στο μυαλό μια άλλη ταινία που αποτέλεσε την επιστροφή του Travolta στην ενεργό κινηματογραφική δράση, το Pulp Fiction. Η απόλυτα cool σκηνή δε όπου ο Mr. Wolf (Harvey Keitel) εξηγεί στον Vincent (John Travolta) γιατί δεν μπορεί να λέει «παρακαλώ» ενώ του δίνει οδηγίες για το πώς θα ξεφορτωθούν το πτώμα που βρίσκεται στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, μπορεί να συγκριθεί μόνο με το διαχρονικό «Frankly my dear, I don’t give a damn» του Όσα Παίρνει ο Άνεμος.

 

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------

 

"Πρέπει να πάμε στο Τενεσί για να αγοράσουμε πυροτεχνήματα και κάποιος μου χρωστάει λεφτά στο Κεντάκι" δήλωνε ο Tom Waits πριν μερικά χρόνια όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο με τι κριτήριο διάλεξε τους προορισμούς της τότε tour του. Και μια που λέμε για πυροτεχνήματα, το Firework της Katy Perry έχει διασκευαστεί από πολλούς ερασιτέχνες μουσικούς στο youtube αλλά η παρακάτω ερμηνεία έχει κάτι παραπάνω νομίζω. Για δείτε:

 

 

 

--------------------------------------------------------------------

 

Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου εκείνη την τελυταία σκηνή από το BABEL του Inaritu. Πανοραμικά το Τόκυο, σα φωτισμένο επιτραπέζιο με μια γοητεία απόκοσμη. Η κάμερα ακολουθεί την Chieko που βγαίνει γυμνή στο μπαλκόνι ενώ ακούμε το Bibo No Aozora του Ryuichi Sakamoto. Μια από τις σπάνιες κινηματογραφικές σκηνές όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.

 

 

 

-------------------------------------------------------------------

 

Ο Vieux, γιος του Ali Farka Toure, του μεγάλου αφρικανού κιθαρίστα που πάντρεψε την αφρικάνικη μουσική παράδοση με το blues (επανέφερε το blues στις ρίζες του δηλαδή) ακολούθησε τα βήματα του μπαμπά. Κι έγινε σπουδαίος μουσικός απ’ ό,τι φαίνεται. Το Ai du το έκανε γνωστό ο Ali. Το αποδίδει ισάξια, ίσως και καλύτερα ο Vieux:

 

 

 

----------------------------------------------------------------------

 

«O Charlie Parker και ο Dizzie Gilespie στη σκηνή είναι το ωραίοτερο θέαμα που έχω δει στη ζωή μου.... ντυμένος». Kάπως έτσι ξεκινά η αυτοβιογραφία του Miles Davis. Κι επειδή εκτός των εκατοντάδων διασκευών που «υπέστη» το My Funny Valentine, υπάρχει κι αυτή από το κουιντέτο του Miles, λέω να την ακούσουμε και να χαιρετηθούμε για την ώρα:

 

 

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374