Ποιος σκότωσε τον Smiley Culture;

Ζητήσαμε από το Λάμπρο Φάτση (Boulevard Soundsystem) να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις, τις βιωματικές ιστορίες και τους προβληματισμούς του γύρω από έναν ιδιαίτερα μυστηριώδη θάνατο ενός reggae star που θα μπορούσε - όπως επισημαίνει ο reggae selector -"να έχει ακόμα και νουάρ προεκτάσεις…"

 

"..Και αυτό  γιατί θάνατος του Smiley Culture διαφέρει αισθητά από την ρουτινιάρικη αφήγηση καρδιακών επεισοδείων, καρκίνων του ήπατος που ταλαιπώρησαν πολλούς από τους πρόσφατα αποδημήσαντες πρωταγωνιστές της reggae"

 

Ο  θάνατος του Alton Ellis προ ετών με βρήκε στο Λονδίνο αναζητώντας σπάνια και δυσεύρετα 7ίντσα originals από το Studio One, η είδηση για το ταξίδι του Sugar Minott στην αιωνιότητα με πέτυχε να τον μνημονεύω με τον Mad Professor στο στούντιο του radiobubble, ενώ ο απόηχος του θανάτου του Gregory Isaacs με αγγάρεψε, "ανοίγοντας" το αφιέρωμα του Abba Shanti-I στον "Cool Ruler" τον περασμένο Νοέμβριο στο Brighton.  Εν τω μεταξύ αντίστοιχα μουσικά obituaries συσσωρεύονταν στον Τύπο και στο διαδίκτυο για τους Steely and Clevie, Glen Adams και Lyn Tait από την στεγνή πένα επαγγελματιών στα media και από τα μελαγχολικά post στα νέα μέσα από θιασώτες της τζαμαϊκάνικης μουσικής κουλτούρας που συνέδεαν ένα κομμάτι της προσωπικής τους εμπειρίας με την μουσική διαθήκη των "ηρώων" τους. Τίποτε δεν θα μπορούσε όμως να προετοιμάσει την ένταση, έκταση και το ηφαιστειακό κύμα αντιδράσεων που προκάλεσε ο θάνατος του Smiley Culture στις 15 Μαρτίου του 2011 κι αυτό διότι οι συνθήκες του θανάτου του βρετανού αυτού bubbler ήταν πολύ πιο σύνθετες και μυστηριώδεις από μια καθιερωμένη αναγγελία θανάτου ενός δημόσιου προσώπου.

 

Στις 15 Μαρτίου του 2011 επισκέπτεται τον Smiley Culture η αστυνομία στα πλαίσια ελέγχου για ναρκοεμπόριο, 25 λεπτά αργότερα ο Smiley Culture κείτεται νεκρός με ένα μαχαίρι στο στήθος. Η εκδοχή της αστυνομίας; Του επέτρεψαν να ετοιμάσει μια κούπα τσάι στην κουζίνα και κατά τη διάρκεια της ιεροτελεστίας του τσαγιού ο Smiley Culture αυτομαχαιρώθηκε.

 

 

Εξαγριωμένη η οικογένεια του Smiley Culture (aka David Emmanuel), χαρακτηρίζει τον θάνατο του Smiley ως τουλάχιστον ύποπτο και την αμέσως επόμενη μέρα οργανώνει ένα press conference όπου εν μέσω της συγκινητικής παρουσίας φίλων και συνεργατών του Smiley Culture (ανάμεσα τους ο Tippa Irie, ο Asher Senator και "παράγοντες" του Dub Vendor) καταρρίπτεται η δικαιολογία της αστυνομίας ως τουλάχιστον παράλογη αν όχι καταγέλαστη και συντονίζεται η πρωτοβουλία No Justice, No Peace που μέσω του διαδικτύου συγκεντρώνει την διαμαρτυρία της μαύρης κοινότητας αλλά και των reggae aficionados με σκοπό να αποδοθεί δικαιοσύνη και να εξαπολυθεί σκληρή κριτική στην αστυνομία για τον πλημελλή χειρισμό της υπόθεσης. Εκκρεμεί ακόμα επίσημη δήλωση/απολογία της αστυνομίας γύρω από το συμβάν που έχει λάβει πολιτικές διαστάσεις δεδομένου ότι προστίθεται στους αινιγματικούς θανάτους συνοδεία της αστυνομίας τα τελευταία 5 χρόνια, ένας αριθμός που κατά τα στοιχεία της αστυνομίας αγγίζει τους 320 ενώ η οικογένεια του Smiley υπολογίζει 500 τέτοια περιστατικά.

 

Δεδομένων των περιστατικών αυτών, η υπόθεση Smiley Culture ευλόγως προκαλεί συζητήσεις που άπτονται του υπόγειου ρατσιστικού προσανατολισμού των βρετανικών αρχών, διυλισμένου μέσα από μία κουλτούρα που ο επιφανής κοινωνιολόγος Paul Gilroy αποδίδει στην «μεταποικιοκρατική μελαγχολία» του Ηνωμένου Βασιλείου. Στο βιβλίο του There Ain’t No Black in the Union Jack, ο Gilroy αφιερώνει 3 σελίδες στον Smiley Culture όπου συνδέει τις ρίμες του Smiley με τον ρόλο του "οργανικού διανοούμενου" που επεμβαίνει στο δημόσιο βίο σχολιάζοντας μέσω του μικροφώνου, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τη μαύρη κοινότητα σε ζητήματα που την αφορούν και την αποκλείουν από το κοινωνικό σύνολο.

 

 

Το περιεχόμενο του πρώτου single του Smiley Culture (Cockney Translation), ηχογραφημένο το 1984 δεν απέχει πολύ από τον χαρακτηρισμό του Gilroy αφού ο Smiley ριμάρει ταυτόχρονα στα patois και τα cockney, δύο αστικές διαλέκτους, η πρώτη τζαμαϊκάνικη και η δεύτερη αγγλική, παγιώνοντας με χιουμοριστικό τρόπο τη "διπλή συνείδηση" των μαύρων Βρετανών με καταγωγή από την Καραϊβική αλλά με τη ζωή τους αγκυροβολημένη στα μητροπολιτικά κέντρα της Αγγλίας. To B-side του ίδιου δίσκου (Roots and Reality) αν και δεν είχε την επιτυχία του Cockney Translation αποτελεί δείγμα της "κινητικής προφορικότητας" του "οργανικού διανοούμενου" που εδραίωσε τον Smiley ως MC στο Saxon Sound(system) ανοίγοντας τον δρόμο για τον Asher Senator, τον Tippa Irie και τον Papa Levi που εισήγαγαν το fast-chatting στη reggae ως καθαρά βρετανική καινοτομία που επικράτησε και επηρρέασε στυλιστικά τους περισσότερους σύγχρονους reggae dancehall chatters από τον General Levy ως τον Serocee καθώς και τους πρωτοπόρους του βρετανικού hip hop από τους TY, Seanie T, Roots Manuva και Rodney P μέχρι τον Tinie Tempa και τον Chipmunk. Ειρωνικά όμως το κομμάτι που καθιέρωσε τον Smiley Culture ήταν το Police Officer, ηχογραφημένο το 1985 στην κουζίνα του Dub Vendor στο Νότιο Λονδίνο, το οποίο σκαρφάλωσε στο Νο.12 των charts και εκτόξευσε τον Smiley στα βρετανικά Top of the Pops. Θέμα του Police Officer ήταν η φανταστική ιστορία της σύλληψης του Smiley Culture από την αστυνομία για την κατοχή μαριχουάνας όπου έναντι εντάλματος οι αρχές του ζητούν να υπογράψει αυτόγραφο με αφορμή την επιτυχία του Cockney Translation.

 

 

Μερικές δεκαετίες μετά, η συνάντησή του με τους police officers της Scotland Yard του στοίχισε τη ζωή, αποτέλεσε όμως και την αφορμή για μια μαζική πορεία 1000 ατόμων στις 16 Απριλίου του 2011 όπου η μαύρη κοινότητα και η κουλτούρα των soundsystem αποκάλυπτε τον σπινθηροβόλο χαρακτήρα της έξω από τα κεντρικά γραφεία της Scotland Yard όπου συνθήματα, σειρήνες και ένας εντυπωσιακός μονόλογος σε ρίμες από τον Asher Senator σφράγισαν ένα επεισοδιακό αποχαιρετισμό στον Mr.Cockney Translator αποκαλύπτωντας παράλληλα τις ανοιχτές πληγές του ρατσισμού στην σύγχρονη βρετανική αυτοκρατορία που σε λίγες μέρες θα κοσμείται από την περήφανη σημαία του έθνους με αφορμή τον βασιλικό γάμο του πρίγκηπα William με την Kate Middleton.

 

(Ο Λάμπρος Φάτσης (Boulevard Soundsystem) εμφανίζεται το Μάιο στην Ελλάδα με τον Serocee παρουσιάζοντας την νέα τους βραδιά στο Brighton ενώ επιμελείται την εβδομαδιαία εκπομπή At Home with Boulevard Soundsystem στο radiobubble.gr)

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374