Η ντίβα που πίνει νερό

Για 75 λεπτά, η Beth Gibbons φορούσε το γνώριμο ρόλο της ψυχρής, απόμακρης, παράξενης γοητευτικής ντίβας, που ζει και αναπνέει μέσα από τις νότες της και πίνει μόνο νερό. Το νερό της πρέπει να είχε μέσα μέλι. Η φωνή της έβγαινε δίχως το παραμικρό ψεγάδι. Κανένα φάλτσο, κανένα "κοκοράκι", καμία αστοχία. Καλύτερη κι από το δίσκο, άρτια σαν να μη πέρασε μια μέρα από τότε που πρωτοακούσαμε το Dummy, το χειμώνα του 1994.

 

 

 

Κύλησε από τότε πολύ νερό στο λιμανάκι της κωμόπολης Πόρτισχεντ, στο Σόμερσετ της Αγγλίας. Η ομώνυμη μπάντα κυκλοφόρησε μόνο τρεις δίσκους με πρωτότυπο υλικό και η σεμνή Μπεθ κράτησε τη ζωή της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η μουσική τους συγκροτήματός της πλημμύρισε τον πλανήτη. Η απότομη δημοσιότητα εκνεύρισε τα υπόλοιπα μέλη, που άκουγαν τη δουλειά τους να βγαίνει από τα ηχεία των ασανσέρ και των σούπερ μάρκετ. "Έκαναν τη μουσική μας πιο μπανάλ κι από σετ φοντύ", ξεσπάθωσε ο Geoff Barrow.

 

 

Ώσπου κατέφτασε το Third, το τρίτο άλμπουμ των Portishead, πρώτο μετά από έντεκα χρόνια και ίσως κορυφαίο της καριέρας τους. Εγκληματικά παραγνωρισμένο από την κριτική, αποψίλωσε τη μουσική τους από στοιχεία που πλέον έμοιαζαν με κοινοτυπίες και την απογείωσε σε νέα ύψη, με σημείο αναφοράς το μυδραλλιοβόλο του Machine Gun. Ο δίσκος έβγαλε την Μπεθ από την κρυψώνα της και φύσηξε νέα ζωή στους Portishead. Το καλοκαίρι τυο 2011 τους βρήκε στα φεστιβάλ της Ευρώπης, ακόμα και στη γειτονιά μας (Νόβισαντ), οικοδεσπότες παράλληλα στο δικό τους φεστιβάλ, το "I'll Be Your Mirror" στο παλατάκι Alexandra Palace του Λονδίνου. Συγκροτήματα όπως οι Grinderman, η PJ Harvey και οι Godspeed! You Black Emperor υποκλίθηκαν και συμβιβάστηκαν αγόγγυστα με ρόλους κομπάρσων.

 

 

Πάνω στη σκήνη, οι Portishead δεν είναι πλέον τρεις (όπως τότε, στη Φρεαττύδα) ούτε καν τέσσερις, αλλά έξι. Τους υπόλοιπους πέντε, ούτε που τους προσέχεις. Καλά καλά δεν προσέχεις ούτε την ίδια τη Beth Gibbons, έτσι όπως κρύβεται πίσω από τη συναρπαστική φωνή της, μέσα στο συνηθισμένο μαύρο μπλουζάκι και το ξεβαμμένο τζην. Το κοντράλτο της παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα των χρόνων, όπως και η παράξενη, εξωγήινη αν και γνήσια γήινη, γοητεία της. Η Μπεθ πίνει νερό με μέλι και κλείνει τον Ιανουάριο τα 47 της χρόνια.

 

 

 

Η συναυλία ήταν μυσταγωγική και οι φωνητικοί ελιγμοί της Beth Gibbons λύγιζαν τα γόνατα του ανυποψίαστου θεατή. Τα παλαιά σημεία αναφοράς (Sour Times, Glory Box κλπ) βγήκαν από το χρονοντούλαπο με μανιέρες κάπως διεκπεραιωτικές, αλλά ό,τι αντλήθηκε από το Third και από το ομώνυμο Portishead του 1997 εμφανίστηκε ποτισμένο με καταρράκτες συναισθήματος και ποταμούς απειλητικής τρυφεράδας.

 

 

 

Το φινάλε, το Threads, συνοδεύτηκε με σπαραγμό. Τα φώτα έσβησαν. Το κοινό έσπευσε να μεταλάβει. Τότε και μόνο τότε, η Μπεθ έβγαλε το μανδύα του ρόλου της. Και έγινε το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Οταν άναψαν ξανά οι προβολείς, το νερό είχε αφήσει τη θέση του σε ένα μπουκάλι μπύρας, όπως ακριβώς συνέβη στο Rockwave που έφερε τους Portishead κοντά μας, για μία και μοναδική φορά, το 1998. Στα δύο τραγούδια του encore, η αινιγματική κυρία Γκίμπονς παρουσίασε το ακριβοθώρητο χαμόγελό της, δρόσισε το λαρύγγι της με εγγλέζικη lager και κατέβηκε στο κοινό της, όσο οι υπόλοιποι πίσω της παιάνιζαν τον επαναληπτικό ρυθμό του We Carry On. Το μήνυμα ήταν σαφές: συνεχίζουμε. Η Μπεθ βρισκόταν πια στις αγκαλιές των θεατών, με τους οποίους αντάλλασσε φιλιά και γέλια. Σαν να συναντούσε ξανά παλιούς αγαπημένους φίλους. Ηταν ένας μεθυστικός γύρος θριάμβου.

 

* Το setlist (Λονδίνο, 24 Ιουλίου 2011):

 

 

Silence/Hunter/Mysterons/The Rip/Sour Times/Magic Doors/Wandering Star/Machine Gun/Over/Glory Box/Cowboys/Threads και Roads/We Carry On.

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374