Ο Μπομπ των επτά θαλασσών

Ξεκινώντας για ταξίδι κάπου στους τροπικούς, ένα και μοναδικό στάνταρ πρέπει να παίξετε στο δελτίο σας. Στην ούγια θα γράφει Μπομπ Μάρλεϊ.

Μαυρίκιος; Μάρλεϊ. Ταϊλάνδη; Μάρλεϊ. Σεϊχέλες; Μάρλεϊ. Κόστα Ρίκα; Μάρλεϊ. Μαλδίβες; Μάρλεϊ. Ζωντανή μουσική; Διασκευές Μάρλεϊ. Μαγνητοφωνημένη μουσική; Ορίτζιναλ Μάρλεϊ. Καραόκε; Μάρλεϊ της κακιάς ώρας.

Για Καραϊβική ας μην ανοίξουμε καλύτερα κουβέντα. Εκεί δεν περιορίζονται στον ήχο. Τα περισσότερα μπαρ και καφέ, ειδικά αυτά που απευθύνονται στους τουρίστες, έχουν και αφίσα-εικόνισμα του Μπομπ στον τοίχο.

Όταν τελειώνει το cd με τα greatest hits του, το ξαναβάζουν από την αρχή. Ι Shot The Sheriff ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι που σού'ρχεται να αρπάξεις κι εσύ μια μπιστόλα και να πυροβολήσεις όχι το σερίφη αλλά αυτόν που διαλέγει τη μουσική. Αααα, όλα κι όλα, οι τροπικοί παράδεισοι είναι Marley country.

Όποιος έχει αλλεργία στο Jammin' και στο Iron Lion Zion, ας πάρει το κουβαδάκι του κι ας πάει αλλού. Υπάρχει μία πιθανότητα, μακρινή έστω, να βρει μαγαζί που παίζει κάτι άλλο. Για λίγο.

Ήταν άραγε είδωλο ο Μάρλεϊ όσο ζούσε; Στην Τζαμάικα μπορεί να το λάτρευαν, αλλά η Ασία θα έμαθε μετά θάνατον και κατόπιν εορτής. Για κάποιο λόγο, οι φίλοι μας στην Άπω Ανατολή πιστεύουν ότι η ρέγκε ταιριάζει με τα πράσινα νερά, τις παραδεισένιες αμμουδιές και το θρόισμα του κοκκοφοίνικα ακόμα και 10 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το νησί που το σχολικό βιβλίο ονόμαζε "Ιαμαϊκή".

Ή, τουλάχιστον, ότι αυτό θέλουν οι λευκοί τουρίστες. Ακούει σήμερα Μπομπ Μάρλεϊ η Ιαμαϊκή μακριά από τα ξενοδοχεία των Ευρωπαίων, των Βορειοαμερικανών και των Γιαπωνέζων; Θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω.

Πάλι καλά, θα πείτε. Μάρλεϊ είναι διάολε, όχι Χατζηγιάννης. Ούτε Μπον Τζόβι. Αυτό αρέσει άλλωστε στο Γερμαναρά με τη ροζ κοιλάρα, αυτό θα παίξουμε. Ο καημένος ο Μπομπ Μάρλεϊ έφτασε, τρεις δεκαετίες μετά τον πρόωρο θάνατό του, να γίνει ροκ επίφαση για χλωμά πρόσωπα που στην καθισιά τους ακούνε Ντέιβιντ Χάσελχοφ.

Ευτυχώς για τον ίδιο το Μάρλεϊ και για το μύθο του, έζησε στην προ διαδικτύου εποχή και απέφυγε το αδηφάγο μάτι της αδυσώπητης υπερπληροφόρησης. Ποιός ξέρει αν θα άντεχε ο θρύλος του στο μικροσκόπιο του ίντερνετ;

Στις 11 Μαΐου συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τότε που ο Ρόμπερτ Νέστα Μάρλεϊ εγκατέλειψε αυτόν το μάταιο κόσμο. Οι σημαίες, απανταχού των τροπικών, κυμάτισαν μεσίστια.

Και την ερχόμενη Κυριακή, στην Νταεγκού της μακρινής Κορέας, ένας αθλητής που βαφτίστηκε Νέστα προς τιμήν του Μπομπ Μάρλεϊ, θα προσπαθήσει να εκθρονίσει από τον παγκόσμιο θρόνο των σπρίντερ τον επίσης Τζαμαϊκανό Ουσέιν Μπολτ.