Με αφορμή μία διάλυση και μία δήλωση

Επειδή η αφεντιά μου δεν είναι και τίποτα το συγκλονιστικό σαν τον μέγα Stuart Braithwaite των Mogwai, που χαρακτήρισε τους Αθηναίους από την Georgia ως το 'πλέον υπέρ εκτιμημένο συγκρότημα' (προφανώς και ουδείς έχει χαρακτηρίσει έτσι το δικό του...) στάζοντας τόννους χολής με αφορμή την ανακοίνωση της διάλυσής τους, θα δηλώσω χαμηλού iq οπαδός των R.E.M.  από τη πρώτη μέρα και θα μοιραστώ με άλλους ανάλογους ανθρώπους τη στεναχώρια μου για τη διάλυσή τους μέσα από μερικά κομμάτια τους. Όταν με το καλό διαλυθούν κι οι Mogwai είμαι βέβαιος πως όλο και κάποιος θα βρεθεί να κάνει κάτι ανάλογο.

 

Να λοιπόν μερικά από τα όχι και τόσο γνωστά (ή αν προτιμάτε όχι και τόσο ραδιοφωνικά) κομμάτια τους που για κάποιους (ομιχλώδεις) λόγους, με κάνουν να αισθάνομαι καλύτερα κάθε φορά που τ' ακούω (μαζί με όλα τ' άλλα βέβαια) και ναι καλά το μαντέψατε-δεν αισθάνομαι το ίδιο όποτε ακούω Mogwai

 

 

Talk About The Passion- Από το πρώτο τους (Murmur). Ο τίτλος και μόνο ήταν αρκετός. Μετά ήρθε και η μουσική και έδεσε το γλυκό.

 

(Don't Go Back) To Rockville- Κάτι σαν επίσημη επιβεβαίωση εκ μέρους τους ότι 'τα 'χαμε'. Ίσως επειδή ήταν το πρώτο τους τραγούδι που κατάλαβα σχεδόν όλους τους στίχους με τη πρώτη (άντε δεύτερη)

 

Maps And Legends- Το έπος από το Fables. Από τη πρώτη κιόλας νότα σε έπαιρνε και σε πήγαινε όπου εκείνο ήθελε.

 

Underneath The Bunker- Ούτε δύο λεπτά σε διάρκεια, κλασσική περίπτωση της τρέλας που μπορούσαν να βγάλουν ανά πάσα στιγμή, από τη δισκάρα που λεγόταν Life's Rich Pageant.

 

 

The Flowers Of Guatemala- Από την ίδια δισκάρα. Όταν μπαίνει η κιθάρα είναι κάτι σαν κάθαρση.

 

 

 

Swan Swan H- Δεν είναι ότι θεωρώ το Life's το αριστούργημά τους. Απλά έτυχε να είναι αυτά τα τρία από εκεί...

 

 

 

Welcome To The Occupation- Από τα 'πολιτικοποιημένα' τους τραγούδια, τοποθετημένο δεύτερο στο Document, μάλλον για να μας δείξουν τι ακολουθεί στη συνέχεια.

 

 

 

Texarkana- Μπορεί ο Stipe να ήταν η φωνή της μπάντας, αλλά κι ο Mick Mills δεν πήγαινε πίσω τις σπάνιες φορές που αποφάσιζε να τραγουδήσει. Αυτό με είχε κερδίσει λόγω τίτλου για κανέναν συγκεκριμένο λόγο.

 

Find The River- Κλείνει ιδανικά το Automatic For The People. Μου θυμίζει νανούρισμα, αλλά ξέρω πως είμαι εκτός τόπου και χρόνου. Με αισιοδοξεί κιόλας.

 

Tongue- Στον Άγιο Κοσμά ο Stipe το χαρακτήρισε 'a song about tits' και κάποιοι δίπλα μου άρχισαν αν έχουν οργασμούς λόγω του τρόπου που το ερμήνευσε.

 

Leave- Μου θυμίζει Ρόδον F.M...και μόνο αυτό αρκεί.

 

Hope- Μου τη δίνει που είχαν λυσάξει όλοι με το Idioteque των Radiohead ενώ οι 'δικοί μου' είχαν κάνει μέσες άκρες το ίδιο πράγμα χρόνια νωρίτερα. Επίσης μου τη δίνει που δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα η αλήθεια. Στον Άγιο Κοσμά το σκότωσαν, αφήνοντας τον Stipe να το παίξει μόνος του με μια ακουστική κιθάρα.

 

Μιλώντας για ζωντανές εμφανίσεις, τους είδαμε δύο φορές εδώ και αμφότερες ήταν αξέχαστες. Εκπληκτικό το πως επί σκηνής μεταμορφώνονταν σε δυναμίτες κομμάτια σαν το Imitation Of Life- η μαγεία του ζωντανού βλέπετε.

 

Και κάτι αστείο για το Losing My Religion. Την εποχή που θα κυκλοφορούσε το Out Of Time έγραφα στο ΟΖ και με έστειλαν στα γραφεία της δισκογραφικής τους ν' ακούσω το δίσκο για να γίνει ένα θέμα. Για το συγκεκριμένο κομμάτι έγραψα απλά πως 'είναι το πρώτο single'-ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!!! Δυό μήνες αργότερα κόντευε να αντικαταστήσει τον εθνικό ύμνο κι εγώ απλά 'είναι το πρώτο single'...

 

Για τις διασκευές τους καλύτερα να μη μιλήσω, αφού είναι από μόνες τους ξεχωριστό κεφάλαιο.

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374