Τους Ramones με τι απόκριση συχνότητας τους ακούς;

Πριν από μερικές μέρες ήρθε στα χέρια μου το αριστούργημα που βλέπετε στην φωτογραφία. Δε σας λέει τίποτα ε; Έχετε όλα τα δίκια με το μέρος σας, αλλά εμένα πάλι μου δημιούργησε περίεργα συναισθήματα, κυρίως επειδή μου θύμισε τον τρόπο που έμαθα ν' ακούω και ν' αγαπάω τη μουσική. Πάμε μια βόλτα στα χρονοντούλαπα της ιστορίας. Θα πιστεύατε ποτέ πως ένας δίσκος "κρινόταν" και με βάση το πως ακουγόταν; Κι όμως συνέβη κι αυτό, στα μέρη μας φυσικά. Ήταν οι εποχές που πέραν της καλλιτεχνικής αξίας του εκάστοτε έργου μάθαινες και αν η...εγγραφή του είναι αντάξια αγοράς ή όχι. Δε θα ξεχάσω ποτέ δύο παιδιά στον θρυλικό Μανάκο στα Εξάρχεια να λένε μεταξύ τους "μην το πάρεις ελληνικό, είναι χάλια". Το είχαν ακούσει το ελληνικό; Όχι βέβαια. Τους είχαν πει όμως πως δεν αξίζει, και προφανώς δεν είχε θέση στο αγορασμένο από τον μπαμπά στερεοφωνικό. Όντως δεν άξιζε, αλλά επειδή εμένα δεν μ΄ έπαιρνε τότε να σκάω τα διπλάσια σε "εισαγωγής", είχα πληρώσει το ελληνικό, το είχα ακούσει, το είχα κατα ευχαριστηθεί κι ας ήταν η περίφημη ποιότητα εγγραφής "κάτω του μετρίου" (για να μην έχετε αγωνία το συγκρότημα ήταν οι Medium Medium κι ο δίσκος το In The Gliterhouse).

 

Ανέκαθεν έβγαζα σπυράκια με την άποψη πως για να μπορέσεις να ευχαριστηθείς πραγματικά τη μουσική πρέπει να διαθέτεις ένα πανάκριβο σύστημα και δίσκους εξαιρετικής ποιότητας. Μία τέτοια εξαιρετική ποιότητα είναι ανίκανη να μετατρέψει ένα σκουπίδι σε έργο τέχνης και φυσικά αδύναμη να μετριάσει την αδρεναλίνη που μπορούσε να σου προσφέρει το ξεκίνημα του Disorder, o Iggy και τόσοι άλλοι. Για να το πω πιο απλά. Αυτό το στοιχειωμένο hey ho let's go των Ramones σου δημιουργεί την ίδια ακριβώς αίσθηση είτε το ακούς από ένα ραδιοφωνάκι των 3 ευρώ, είτε από το ακριβότερο στερεοφωνικό ηχοσύστημα του πλανήτη. Ίσως γι' αυτό ακόμα και σήμερα με έλκουν "διαμαντάκια" σαν αυτό της φωτογραφίας και εξακολουθώ μια στις τόσες να προτιμάω ν' ακούσω κάτι από ένα πικάπ τριάντα χρόνων το οποίο παίζει ακόμα, έστω κι αν δεν έχει αλλαχτεί ποτέ η κεφαλή του (νιώθω τις τρίχες των δογματικών του τέλειου ήχου να σηκώνονται ή είναι το τραμ που περνάει απ' έξω;). Κι αυτό το υπέροχο παραμύθι μερί ποιότητας ήχου του CD όμορφο δε λέω, αλλά κάντε μια προσπάθεια ν' ακούσετε κάτι από βινύλιο του τότε και τα ξαναλέμε.

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374