Η Javascript πρέπει να είναι ενεργοποιημένη για να συνεχίσετε!
 
NEWSLETTER
 
| Text size
   

Billboard Greek AirplayΠαπαρίζου Έλενα
Baby It's Over
Billboard Hot 100Carly Rae Jepsen
Call Me Maybe
Billboard 200Linkin Park
Living Things
Dance Club SongsEva Simons
I Don't Like You
MTV Hit ListRihanna
Where Have you Been

beat around the Bush



Ενα μαρτιάτικο πρωινό του ’78, και συγκεκριμένα το 11ο, η μοίρα ξύπνησε με τρελλά κέφια και κατά το μεσημεράκι, έκανε μια απο εκείνες τις χαριτωμένες σκανταλιές της που δίνουν απλόχερα το δικαίωμα σε ... συμπτωσιομανείς σαν και του λόγου μου να επιδίδονται σε ακατάσχετη θεωρητικολογία.

 

 

Ανεβαίνοντας τις πλαγιές του βρετανικού τσάρτ, καβάλα στο παρθενικό της 45άρι "Wuthering Heights", το αγροτοκόριτσο που απαντούσε στο όνομα Kate Bush πέτυχε με έναν σμπάρο απο την τεράστια σφεντόνα της ... τρία τρυγόνια: πρώτον, να βγάλει την Εμιλι Μπροντέ απο την άκρα του τάφου σιωπή. Δεύτερον, να ανατρέψει το ισοζύγιο των σουηδικών εξαγωγών προς την χώρα της γκρεμοτσακίζωνας απο την κορυφή, εκείνην την συγκεκριμένη ημέρα, το παράφορα ανασφαλές "Take A Chance On Me" των ABBA και τρίτον, παραμένωντας εκεί για τις επόμενες τρείς εβδομάδες, να στριμώξει στο Νο 2 και τελικά να στερήσει την χαρά απο τους, εκ της απέναντι πλευράς του Ατλαντικού ορμόμενους, Blondie να βρεθούν στην πρώτη θέση με μια διασκευή στο πιασάρικο "Denis" των συντοπιτών τους Randy & The Rainbows. [σημ. Αυτή η επιτομή του ιταλιάνικου doo wop, που είχε τυπωθεί σε  μικρό δίσκο με ενα τελικό e στον τίτλο και την ετικέτα της εταιρείας Rust, καταναλώθηκε σε τέτοιες ποσότητες ώστε κατώρθωσε, τον Αύγουστο του ’63, να φτάσει μέχρι το Νο 10 του Billboard!]

 

 

Για αυτό το τρίτο μάλιστα γίνεται και όλη αυτή η φασαρία εδώ και μερικές γραμμές ... Παρά το νεαρό της ηλικίας της η μόλις 20 ετών τότε Kate, ήταν ομολογουμένως, αρκούντως ενήμερη΄όχι όμως σε τέτοιο βαθμό - και στοίχημα την επετειακή έκδοση για τα 7χρονα της Recommended με τα 16 singles, το βιβλίο και το μαντήλι  – ώστε να γνωρίζει ότι, αρκετά χρόνια πριν μασκαρευτεί σε Μέριλιν Μονρόε, τριφτεί με τις Stilettos και κάνει την γκαρσόνα στο κουνελοτροφείο του Χιού Χέφνερ, η Debbie Harry ήταν μια 23χρονη καστανομάλλα κοπελιά η οποία, ως Deborah, τραγουδούσε και χτυπούσε το ντέφι σε ένα χίππικο γαιτανάκι!

 

 

Με όνομα, βραχυπρόθεσμα όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, δανεισμένο απο τον τίτλο του παραμυθιού εκείνου που, δια χειρός Κένεθ Γκράχαμ, είχε κυκλοφορήσει στις αρχές του 20ου αιώνα ως Ο Ανεμος Στις Ιτιές, οι επίσης νεοϋρκέζοι The Wind In The Willows παρουσίασαν το ενα και μοναδικό φερώνυμο άλμπουμ τους τον Ιούλιο του ’68 υπο την αιγίδα της κολοσσιαίας Capitol, μιας και η ιστορική εταιρεία είχε ως προτεραιότητα εκείνο το καλοκαίρι την επιτάχυνση της ψυχεδελικής περιδίνησης΄εξ ου και ο εμπλουτισμός του καταλόγου της με τα πρώτα δείγματα γραφής ονομάτων όπως αυτά των Quicksilver Messenger Service, Mad River, Steve Miller Band, Lothar & The Hand People, People και Human Beinz. Ο λόγος για τον οποίον οι καθ’ ύλην αρμόδιοι τους ενέταξαν στην εν λόγω προωθητική ενέργεια δεν ήταν ούτε η κατάληψη (“Uptown Girl”, “The Friendly Lion”, ”Djini Judy”, “Little People”, “She’s Fantastic And She’s Yours”) των άνω αριστερά διαζωμάτων στα αμφιθέατρα όπου αγόρευαν δεινοί λιόχαροι ομιλητές σαν τους Mamas & The Papas, Free Design, Love Generation και Sunshine Company μήτε η φωτοχημική αναπαραγωγή κιτρινισμένων σελίδων απο τα δειγματολόγια των Everly Brothers [“So Sad (To Watch Good Love Go Bad)”] και του Roger Miller [“My Uncle Used To Love Me But She Died”] αλλά το, διάρκειας 8 πρώτων και 17 δεύτερων λεπτών, φινάλε της πρώτης πλευράς “There Is But One Truth, Daddy”: μια υπνωτικά γαλήνια και ευεργετικά χαλαρωτική ράγκα στην επιφάνεια της οποίας επέπλεε η, σαν μακράς διάρκειας μάντρα, ανάγνωση μέρους απο το 7ο κεφάλαιο αυτού του, κατάλληλου για παιδιά κάθε ηλικίας, βιβλίου απο τον άτυπο (;) μπροστάρη του σεπτέτου Paul Klein – και συγκεκριμένα το σημείο εκείνο όπου ο Νεροπόντικας και ο Σφάλαγκας συναντούν τον Πάνα στον λαβύρινθό του! [σημ. Πρόκειται δηλαδή για εκείνο ακριβώς το κεφάλαιο του οποίου ο τίτλος The Piper At The Gates Of Dawn είχε βαφτίσει έναν χρόνο πρίν το ντεμπούτο άλμπουμ των στροβιλιζόμενων λονδρέζων Pink Floyd !]

 

 

Το μονοπάτι λοιπόν που είχε διαβεί, μεταξύ πολλών άλλων, η παρέα της Deborah αποφάσισε να ακολουθήσει, δυο δεκαετίες αργότερα και η, κυρία πλέον, Bush΄κοντολογίς, να προσθέσει μουσική στο καταφατικό αποκορύφωμα του ντελιριακού μονόλογου της Μόλλυ Μπλούμ και δη στις 9 τελευταίες σειρές απο τον Οδυσσέα του Τζαίημς Τζόυς! Για λόγους όμως που ποτέ δεν κοινοποιήθηκαν, οι άνθρωποι που διαχειρίζονταν τα κληρονομικά του ιρλανδού γραφιά δεν έδωσαν την συγκατάθεσή τους στο συγκεκριμένο εγχείρημα΄με αποτέλεσμα, το τραγούδι που τελικά βγήκε στην αγορά με τον τίτλο “The Sensual World” να μην έχει και τόση σχέση με αυτό που η Bush είχε αρχικά στο μυαλό της.[σημ. Το … πόση ακριβώς θα αποκαλυφθεί οσονούπω, καθώς το εν λόγω άσμα, με την πολυπόθητη άδεια ανα χείρας και αποκαταστημένο ως “Flower Of The Mountain”, φιγουράρει ανακουφισμένο δίπλα σε άλλες 10, αναδομημένες απο την ίδιαν, παλιότερες σημειώσεις του προσωπικού της ημερολογίου.]

 

Θα εκτοξευτώ στο αχανές διαδίκτυο ψιθυρίζωντας τα εξής διευκρινιστικά: αποκλείω εντελώς την πιθανότητα να διατηρούν φιλικές σχέσεις οι δικαιούχοι του Τζόυς με την κυρία Harry΄όπως επίσης και το οτι ποτέ δεν ξέχασε εκείνο το σκληρό τζαρτζάρισμα στα ψηλά του τσάρτ – οπότε η φήμη οτι μπόλικη χαλάουα πήγε χαμένη όταν πληροφορήθηκε τα καθέκαστα με τον Οδυσσέα ελέγχεται ως ανακριβής!

 

ΥΓ1 Ουπς! Μια ακόμα παράξενη σύμπτωση: το 12οκαι τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου           The Wind In The Willows φέρει τον τίτλο ...  The Return Of Ulysses !

 

ΥΓ2 Και μία ακόμα της τελευταίας στιγμής: ο Howard Bernstein, που επιμελήθηκε το εξώφυλλο του άλμπουμ του συγκροτήματος The Wind In The Willows ήταν τακτικός συνεργάτης της προωθημένης δισκογραφικής ετικέτας ESP - Disk ΄μεταξύ των έργων του και ο φάκελος, καθώς και οι ετικέτες, για τον δίσκο The Coach With The Six Insides (’66), το soundtrack, τρόπον τινά, της ομώνυμης παράστασης που, βασισμένη στο τελευταίο πόνημα του ... Τζόυς Finnegans Wake(!), αποτελεί την κορωνίδα στο βιογραφικό της αμερικανίδας χορογράφου Τζιν Ερντμαν.


Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374
Ενημέρωση: 02-05-2011