Up the irons: Στον πυρετό του Sonisphere

 

Το δεύτερο Sonisphere επί ελληνικού εδάφους έλαβε χώρα Παρασκευή βράδυ στο γνωστό πάρκο της Μαλακάσας. Και κρίνεται, απολύτως επιτυχημένο. Δυστυχώς η προσέλευσή μου στον χώρο του festival έγινε κατά τις 5 το απόγευμα και κατά συνέπεια, τα group που προηγήθηκαν- μιας και το festival είχε ώρας έναρξης στις 11 το πρωί- δεν μπόρεσα να τα παρακολουθήσω. Μάθαμε όμως πως όλα (TOTAL RIOT, NEED, MOONSPELL, VIRUS, ΝΙGHTFALL) έπαιξαν πολύ καλά και αρκετός  κόσμος είχε μαζευτεί από νωρίς για να τους στηρίξει.

 

Οι GOJIRA έπαιξαν στην μικρή σκηνή του festival και όπως αναμενόταν η απόδοση τους κινήθηκε με πολύ υψηλά επίπεδα. Με τον ήλιο πάνω από τα κεφάλια τους, οι συμπαθείς Γάλλοι τα έδωσαν όλα και άφησαν τον πολύ κόσμο που τους παρακολουθούσε ικανοποιημένο.

 

Λίγο πριν οι GOJIRA παίξουν το τελευταίο τραγούδι τους, στην μεγάλη σκηνή άρχιζαν οι MASTODON. O κόσμος ξεκίνησε να στρέφεται προς τα εκεί - έπαιξαν μια ώρα περίπου, κομμάτια από το σύνολο της δισκογραφίας τους. Πολύ καλή η εμφάνιση των MASTODON, ο ήλιος έδειχνε να τους ζορίζει αρκετά, αλλά για άλλη μια φορά ο ήχος δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός. Παρόλα αυτά όμως η μπάντα έδωσε για άλλη μια φορά τον καλύτερο της εαυτό, αν και νομίζω ότι υπήρξαν πολλοί που δυσκολεύτηκαν να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα της μουσικής τους.

 

Παραμένουμε στην μεγάλη σκηνή για να παρακολουθήσουμε τους SLIPKNOT οι οποίοι βγαίνουν στις επτά ακριβώς. Αρκετός ο κόσμος που έχει έρθει να τους παρακολουθήσει, οι μικρότερες ηλικίες στο festival φαίνεται να βρίσκονται εδώ για αυτούς, και στη μια ώρα που είχαν στη διάθεσή τους έδωσαν ένα εκπληκτικό show. Με τις κόκκινες στολές τους να ξεχωρίζουν πάνω στην πολύ ωραία διαμορφωμένη σκηνή, τα οκτώ άτομα του σχήματος -κρεμόταν μια στολή στα τύμπανα προς τιμήν του εκλιπόντα μπασίστα τους Paul Grey-  επαγγελματίες όπως πάντα, δυναμικοί, εκρηκτικοί, με πολύ καλό ήχο κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους, θα μπορούσαν με βάση όσα είδαμε από αυτούς να σταθούν και σαν headliners της βραδιάς. Η συναισθηματική φόρτιση του σχήματος από την πρώτη τους αυτή συναυλία χωρίς τον ιδρυτικό τους μπασίστα ήταν μεγάλη και αυτό φαινόταν από τα λόγια του τραγουδιστή - η συναυλία ήταν άλλωστε προς τιμήν του. Από τα κλου της εμφάνισης των SLIPKNOT το καταπληκτικό εφέ με τα ανυψώμενα τύμπανα του Joey Jordison. Σε ένα κομμάτι  αυτά  σηκώθηκαν μαζί με τον Joey, σε ένα απολαυστικό και σπάνιο κατακόρυφο παίξιμο, αν μην τι άλλο, ένα εξαιρετικό συναυλιακό θέαμα.

 

Στη μικρή σκηνή ξανά, η οποία θα κλείσει με την εμφάνιση των «δικών» μας ROTTING CHRIST. Όλος ο κόσμος είχε μαζευτεί για να τους παρακολουθήσει και η μπάντα για άλλη μια φορά δε μας απογοήτευσε. Ξεκίνησαν με τους ήχους του τελευταίου τους AEALO και για μία ώρα έπαιξαν κομμάτια τόσο από αυτό το δίσκο, όσο και πιο παλιά και αγαπημένα του κοινού.  Στα συν  της εμφάνισης ο πολύ καλός ήχος. Ο Fernando Ribeiro των MOONSPELL ήταν ο επίτιμος καλεσμένος ( πολλά χρόνια στενός φίλος της μπάντας) και τραγούδησε δυο τραγούδια με το σχήμα.

 

Στις εννέα και είκοσι οι headliners της βραδιάς IRON MAIDEN υπό τους ήχους του Doctor Doctor των UFO, κάνουν την εμφάνισή τους στη σκηνή. Με το Final Frontier ξεκινάει η βραδιά, που θα συνεχιστεί με άλλα τέσσερα κομμάτια απ’ τον τελευταίο τους δίσκο, τα οποία η μπάντα τα απέδωσε πολύ καλά, αλλά όσοι δεν γνώριζαν  από πριν το τελικό set list της βραδιάς προφανώς θα απογοητεύτηκαν κάπως. Το πρώτο μισό της συναυλίας κινήθηκε με τα προαναφερόμενα κομμάτια, συν δύο από το Brave New World, συν το Dance of Death (δηλαδή απ’ τους τελευταίους  τρεις studio δίσκους της μπάντας, με εξαίρεση το Two Minutes To Midnight). Μέχρι που οι IRON MAIDEN να αποφασίσουν να παίξουν τα πιο κλασσικά και αγαπημένα κομμάτια των οπαδών (The Evil That Men Do, Trooper, Fear Of The Dark, Iron Maiden) και στο encore τα Running Free και δύο ακόμα (The Number Of The Beast, Hallowed Be Thy Name). Συνολικά, ο ήχος του συγκροτήματος ήταν πολύ καλός και καθαρός από την αρχή μέχρι το τέλος, η εμφάνιση του Bruce Dickinson ήταν κατά γενική ομολογία, για άλλη μια φορά υψηλού επιπέδου. Τα κομμάτια του Final Frontier τα απέδωσε με τέτοιο τρόπο ώστε να ακούγονται καλύτερα και από τον δίσκο και γενικότερα όλο το σχήμα έδειξε με τον καλύτερο τρόπο τον επαγγελματισμό του και την αδιαμφισβήτητη αξία του.

 

Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, το μοναδικό μειονέκτημα της συναυλίας ήταν μόνο η επιλογή του συγκεκριμένου set list (το οποίο ήταν βέβαια γνωστό σε όσους είχαν παρακολουθήσει το set list των MAIDEN στις τελευταίες τους συναυλίες - και, που, ως γνωστό δεν αλλάζει για κανέναν και για οποιοδήποτε λόγο). Από τις συναυλίες των MAIDEN που έχω παρακολουθήσει γενικότερα, νομίζω ήταν μία από τις καλύτερες και μ’ αυτήν την αίσθηση αποχαιρετήσαμε το φετινό Sonisphere. Με την ευχή, επίσης, την επόμενη χρονιά το line up του festival να’ ναι το ίδιο δυναμικό. Up the irons λοιπόν και το ταξίδι συνεχίζεται.

 

Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται από την Olga K.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374