Judas Priest: O ορισμός του heavy metal

 

Στον νέο αξιόλογο χώρο της πλατείας Νερού στο Φάληρο έγινε χθες το βράδυ το festival με τους KARMA VIOLENS, FIREWIND, OPETH, WHITESNAKE και JUDAS PRIEST.

 

Oι FIREWIND βγήκαν κάτω από τον καυτό ήλιο του απογεύματος κατά τις έξι παρά και έπαιξαν για 50 περίπου λεπτά. Πολύ καλή η απόδοση τους όπως πάντα, αλλά ο ήχος ήταν αρκετά σιγά και αν βρισκόσουν λίγο πιο πίσω ή κάτω από τα υπόστεγα που στεγαζόταν τα bars, αυτό δεν βοηθούσε στο να ακούσεις καλά. Πάντως το σχήμα παρά τις αντιξοότητες και την μικρή- μέχρι εκείνη την στιγμή τουλάχιστον- προσέλευση του κοινού ήταν αξιόλογο.

 

 

 

Στις επτά ακριβώς στην σκηνή ανέβηκαν οι Σουηδοί Opeth. Ο ήχος ήταν πιο καθαρός, η μπάντα σε άψογο συγχρονισμό και για μια ώρα έπαιξαν κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο Watershed. Το Τhe Drapery Falls προλογίστηκε σαν το hit single που δεν βγήκε ποτέ, αλλά και ούτε έγινε ποτέ hit (πετυχημένο το humor του Mikael). Αν και η γνώμη μου είναι ότι η μουσική των Opeth, λόγω της ιδιαιτερότητάς της, που συνδυάζει το progressive rock και το death metal, ταιριάζει καλύτερα σε ένα κλειστό club. Παρόλα αυτά έδωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση χωρίς να πτοούνται από τον ήλιο που εκείνη την ώρα τους “ταλαιπωρούσε” αρκετά.

 

 

 

Αρκετά νωρίς βγήκαν στην σκηνή οι Whitesnake του David Coverdale. Mε τον καινούργιο τους δίσκο Forevermore στις αποσκευές τους και με μια καλοκουρδισμένη μπάντα όπως πάντα, κατάφεραν και κέρδισαν τις εντυπώσεις στη μια ώρα και ένα τέταρτο της διάρκειας του set list  τους. Ξεκίνημα με το Best years, ακολούθησαν τα Give me all your love και Love ain’t no stranger και στο καπάκι το Is this love. Anytime baby, απάντησε ο πάντα πρόθυμος Coverdale σε μια κοπέλα στις μπροστινές σειρές. Ο καινούργιος δίσκος είχε την τιμητική του (Steal your heart away, forevermore, love will set you free), solo κιθάρας από τους Doug Aldrich και Red Beach αλλά και το καθιερωμένο solo drums από τον εξαιρετικό Brian Ticky, για να επιστρέψουν σε πιο “κλασσικά”  και πιο γνωστά κομμάτια που πυροδότησαν το κοινό όπως τα Slide it in, Fool for your lovin, Here I go again, Ιn the still of the night.

 

 

 

Καλή τύχη μας ευχήθηκε ο Coverdale στο τέλος, αφού πριν μαζί του τραγουδήσαμε λίγες  στροφές του Soldier of fortune. Μπορεί η φωνή του Coverdale πια να μην είναι στα φόρτε της, αλλά ο ίδιος τα πήγε καλά σε αυτόν τον τομέα και με την βοήθεια της μπάντας του κατάφερε και άφησε ικανοποιημένους όλους όσους είχαν έρθει στο Φάληρο για να τον ακούσουν.

 

Φθάνοντας στους Judas Priest, ότι είδαμε από αυτήν την μπάντα χθες, μόνο ως ο ορισμός  του heavy metal μπορεί να περιγραφεί. Ποιο σχήμα, από τα μεγάλα, δίνει τέτοια live; Kανένα, πιστέψτε με. Και από διάρκεια. Δύο ώρες και δεκαπέντε λεπτά και αν η ώρα δεν ήταν περασμένη (12:30) μπορεί να έπαιζαν κι’ άλλο. Οι Judas Priest είναι ένα σχήμα που τιμά και σέβεται τους οπαδούς του και αυτό μας το απέδειξε περίτρανα χθες το βράδυ.

 

Με ένα set list που τα είχε όλα, ξεκίνησαν με το Rapid Fire συνέχισαν με τα Metal gods, Heading out to the highway και με το πιο πρόσφατο Judas rising. O ήχος εξαιρετικός, η μπάντα ασύλληπτη, εκτελεστικά και εμφανισιακά, ενώ ο καινούργιος κιθαρίστας, απλά μας έκανε να ξεχάσουμε ότι καλύπτει την θέση του μεγάλου KK Downing. Starbreaker,

Victim of changes, Never satisfied και η εξαιρετική διασκευή του Diamonds and Rust(Joan Baez) μας κράτησαν σε εγρήγορση. To Prophecy έδωσε την σκυτάλη στο Night crawler, αυτό με την σειρά του στο Turbo lover και η τελειότητα επιτεύχθηκε με την εκτέλεση του απόλυτου ύμνου Beyond the realms of death. O heavy metal καταιγισμός συνεχίστηκε αμείωτος με τα The sentinel, Blood red skies και The green manalishi(Fleetwood mac).

 

 

 

Στο πιο κλασικό και από τα κλασικά Breaking the law, ο Rob Ηalford άφησε το κοινό να τραγουδήσει όλους τους στίχους χωρίς αυτός να πει ούτε μία λέξη, ενώ το Painkiller που ακολούθησε και αποτελεί από τα πιο αγαπημένα κομμάτια του κοινού, δεν περιγράφεται τι έγινε.

 

Το πρώτο encore είχε κι άλλα classics: The hellion, Electric eye και η γνωστή μηχανή στην σκηνή πάνω στην οποία οι Halford τραγούδησε το Hell bent for leather. To Υou got another thing coming έκλεισε αυτό το encore, και στη συνέχεια αφού χαιρέτησαν, επέστρεψαν με το Livin’ after midnight και έπειτα μας είπαν το οριστικό καληνύχτα.

 

Ήταν μια μεγαλειώδης εμφάνιση από ένα σχήμα που ορίζει το heavy metal. Έτσι απλά.

 

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374