Ο Peter Gabriel ουδέποτε υπήρξε συμβατικός και στην πέμπτη πια δεκαετία της καριέρας του αποφασίζει να δώσει νέα υπόσταση στα τραγούδια του.
Στη δεκαετία του ΄70 προκαλούσε με τις μεταμφιέσεις του επί σκηνής στις συναυλίες των Genesis, στη δεκαετία του ΄80 ήταν από τους πρώτους που εισήγαγαν τα πολυπολιτισμικά στοιχεία στη σύγχρονη ποπ, υπεύθυνος σε μεγάλο βαθμό και για τη δημοφιλία της world music, από τα μέσα των 80s μέχρι και σήμερα, με το πρωτοποριακό project της Real World και τα Womad festivals. Πέρασε, σχεδόν, μία δεκαετία σιωπής και απόσυρσης (το Up είχε κυκλοφορήσει το 2002)και πλησιάζοντας πια κι αυτός τα 70, επέστρεψε πέρυσι με ένα άλμπουμ διασκευών. Διασκευές που ήταν κι αυτές μία έκπληξη με επιλογές έξω από τα στάνταρ που θα του εξασφάλιζαν την εμπορική επιτυχία. Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η ενορχήστρωση. Από την εποχή των Genesis είχε ένα δεσμό με την κλασική και την μπαρόκ μουσική και στο New Blood αποφάσισε να τον επισημοποιήσει φτιάχνοντας ένα συμφωνικό έργο. Όμως, εξακολουθούμε να μην έχουμε τον συνθέτη Gabriel, που σημάδεψε τη δεκαετία του ΄80 και του ‘90 με τραγούδια όπως τα Bico, Games Without Frontiers, Intruder, Shock The Monkey, Sledge Hammer, Don’t Give Up. Αυτός συνεχίζει να απέχει για μια δεκαετία τώρα.
Παρόλα αυτά, το New Blood μπορεί να αντιμετωπιστεί ως νέα δουλειά αφού, πραγματικά δίνει νέα ζωή και υπόσταση σε τραγούδια που χαρακτήρισαν την μέχρι σήμερα πορεία του. Το αν καταφέρνει βεβαίως, να ερεθίσει τα αισθητήρια μιας νέας γενιάς είναι αμφίβολο. Όμως, αυτή η γενιά μπορεί να αναζητήσει τους δικούς της εκπροσώπους. Ο Gabriel δεν διεκδικεί να την εκφράσει.
Στο καθαρά μουσικό περιεχόμενο τώρα, το New Blood με τη 40μελή συμφωνική του ορχήστρα καταφέρνει να εντυπωσιάσει σαν πρώτο άκουσμα. Ενορχηστρώσεις έξυπνες, που ξεφεύγουν από την παγίδα της ποπ. Όμως, όσο προχωράς στην ακρόαση η ατμόσφαιρα βαραίνει. Στομφώδεις ενορχηστρώσεις, εντυπωσιακές μεν, αλλά εις βάρος της κεντρικής ιδέας των τραγουδιών και τραβηγμένες από τα μαλλιά σε ορισμένα σημεία, με έναν έντονο μελοδραματισμό. Τραβηγμένες, όμως, και χρονικά, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, πολλές φορές (In Your Eyes).
Σε γενικές γραμμές, το εγχείρημα ακούγεται ενδιαφέρον, αλλά ίσως, η απόπειρα να ήταν καλύτερη αν γινόταν με νέες συνθέσεις προσαρμοσμένες σε αυτό το ύφος. Στην special έκδοσή του υπάρχει και ένα δεύτερο δισκάκι με instrumental εκδοχές που ακούγονται περισσότερο ενδιαφέρουσες.
Tracks: San Jacinto, Intruder, Darkness, Don’t Give Up
Tί λένε τα άστρα:
Deprecated: Function strftime() is deprecated in
/home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line
373
Deprecated: Function strftime() is deprecated in
/home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line
374
Ενημέρωση: 17-10-2011