Μπαίνοντας κανείς το βράδυ της Τρίτης στο μισογεμάτο Badminton θα έλεγε οτι η τρίτη εμφάνιση της σημαντικής αυτης Ισραηλινής τραγουδίστριας στην Αθήνα δεν είχε την ανάλογη επιτυχία. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αυτήν την φορά συγκεντρωσε τον περισσότερο κόσμο από κάθε άλλη - περίπου 1400 άτομα- και για όσους γνωρίζουν πώς χτίζονται οι καριέρες που διαρκούν στο χρόνο, η Yasmin Levy βρίσκεται στον σωστό δρόμο.
Ανήκει στην κατηγορία των καλλιτεχνών οπως η Loreenna McKennitt, ο Goran Bregovic και ο Ara Dikjian που για κάποιο λόγο που δεν θα τον εξηγήσουμε τώρα γνωρίζουν μεγάλη αποδοχή από το κοινό μέσα σε ένα τρίγωνο που ορίζεται από την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και την Ιερουσαλήμ. Η αποδοχή είναι τόσο μεγάλη από το κοινό σ'αυτές τις χώρες που αρκετοί από τους ντόπιους καλλιτέχνες-ερμηνευτές επιλέγουν να συνεργαστουν με τους πιο πάνω καλλιτέχνες. Στην περίπτωση της Yasmin Levy η χτεσινή της εμφάνιση αφορούσε και μία συνεργασία με τον Γιάννη Κότσιρα. Η ίδια είναι μια αισθαντική ερμηνεύτρια και μια ιδιαίτερα αισθησιακή γυναίκα με έντονα μεσογειακά χαρακτηριστικά που μιλάει σιγανά, ήρεμα, ευγενικά, μετρώντας το βάρος των λέξεων. Είναι μια γυναίκα που μιλάει με την καρδιά της και είναι επίσης μια ερμηνεύτρια που έχει καταφέρει να περάσει με επιτυχία στο ευρύ κοινό μια μουσική παράδοση από τις πιο αρχαίες στην Ευρώπη (τη σεφαραδίτικη) και το κάνει με έναν απλό και εύληπτο τρόπο, ακόμα κι αν κάποιος δεν καταλαβαίνει καθόλου τη γλώσσα των ladino. Είναι η γλώσσα της καρδιάς.
Στην εμφάνιση της Αθήνας με το κουιντέτο των μουσικών (ανάμεσά τους στο πιάνο κι ο εξαιρετικός Γιάννης Δημητριάδης) και σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις της η Yasmin Levy έμοιαζε λίγο κουρασμένη τόσο σωματικά, όσο και φωνητικά πράγμα που δικαιολογείται τόσο από την δίμηνη διάρκεια της περιοδείας της που τελείωσε στην Αθήνα, όσο και από την προχωρημένη εγκυμοσύνη της που σίγουρα την δυσκόλευε στην χρήση του διαφράγματος. Ερμήνευσε όμως με τη γνωστή ζεστασιά της ορισμένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της όπως τα Me voi, Mi corajon, Una noche mas, Adio Cerida και Hallelugia ενώ θετική εκπληξη για μένα ήταν καταρχάς η αποδοχή του Γιάννη Κότσιρα από το κοινό της Yasmin Levy αλλά και η συμμετοχή του με την ερμηνεία του σε αρκετά ντουέτα να είναι αρκετά εσωστρεφής και συγκρατημένη και ουσιαστικά να αποτελει μέρος της ενορχηστρωτικής αντίληψης των μουσικών της Yasmin Levy που τους συνόδευσε με πολύ διακριτικό αλλά ουσιώδη τρόπο. Δεν μου άρεσε όμως η προσαρμογή του Una noche mas στα ελληνικά. Ισως δεν το έχω συνηθίσει ακόμα.
Και μια παρατήρηση για το ελληνικό συναυλιακό κοινό όπως τουλάχιστον το περιέγραψε και η ίδια χτες ως "υπερβολικά ήσυχους σας βλέπω, υπερβολικά ευγενικούς". Αν εξαιρεσει κανείς το κοινό του metal και του rock που διασκεδάζει τρελά στις συναυλίες, το ενήλικο ελληνικό κοινό εδώ και χρόνια μοιάζει να φοβάται να τσαλακώσει έστω και λίγο την εικόνα του τραγουδώντας ή χορεύοντας. Προσηλωμένοι στο στίχο ή απλά προσηλωμένοι στον καναπέ της τηλεόρασης; Μια ερώτηση κάνω.
Deprecated: Function strftime() is deprecated in
/home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line
373
Deprecated: Function strftime() is deprecated in
/home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line
374
Ενημέρωση: 13-04-2011