Κανονικά, κυκλοφορίες όπως αυτή του Robbie Robertson με τη βαριά ιστορία των Band πίσω του, αλλά και της καθαρά προσωπικής του πορείας ως τώρα; δεν θα έπρεπε να συγκρίνονται με σύγχρονες κυκλοφορίες νεότερων, θα έπρεπε να είναι εκτός συναγωνισμού. Τω αυτώ, ισχύει και για πολλά ιερά τέρατα που έχουν… αποτύχει να μας απογοητεύσουν και φαντάζουν να διανύουν μία δεύτερη νεότητα (βλ. Robert Plant, Bob Dylan, Greg Allman) από το 2000 και μετά. Πόσω μάλλον εδώ που ο αγαπητός κιθαρίστας και βασικός συνθέτης των θρυλικών Band επιστρατεύει τους Trent Reznor (!!!), Tom Morello (βλ. Rage Against The Machine), Steve Winwood, Angela McCluskey και τον παλιόφιλο Eric Clapton, οι οποίοι, με σεβασμό μήπως, δεν βάζουν τον πρωταγωνιστή να ακολουθήσει τα δικά τους δεδομένα (όπως έκανε π.χ. ο Santana πολύ έξυπνα), αλλά προσαρμόζονται στο μεγαλείο του «αφεντικού» αυτής της ηχογράφησης. Αποτέλεσμα; Ένα κλασικό rock άκουσμα να ακούγεται πιο φρέσκο και αυθεντικό από τα περισσότερα των νεαρών που, πιθανώς, να τον είχαν και ως πρότυπό τους. Ο ίδιος, άλλωστε, τραγουδά «μερικά πράγματα είναι παραδοσιακά, κάποια άλλα γυαλίζουν σαν ολοκαίνουρια (εσείς πού θα τον κατατάσσατε;).
Πάρτο αλλιώς: Ένα αμερικανικό διαμάντι πιστοποιημένο (από το ξεκίνημα κιόλας σαμπλάρει σολάροντας στην κιθάρα του το Amazing Grace), βγαλμένο από τα μουχλιασμένα τοπία του νότου με όλα τα συστατικά αριστοτεχνικά ανακατεμένα μέσα του. Blues, voodoo, αλκοόλ, υπέροχες νωχελικές κιθάρες (ο Clapton βάζει για τα καλά το χεράκι του προσφέροντας και μία σύνθεση –Madame X), ρυθμό και 12 συνθέσεις που δύσκολα μπορείς να δώσεις σε κάποια τα πρωτεία.
Μεταξύ μας: Δεν γνωρίζω αν ο κύριος Robertson θα μας προσφέρει σύντομα κάτι άλλο (είναι και 67 ετών πια, έτσι;) ή θα γυρίσει στην παρέα του αγαπημένου του φίλου Martin Scorsese ντύνοντας ηχητικά τις μαγικές του εικόνες (από το Last Waltz και μετά έχουν γίνει αχώριστοι), αλλά και το How To Become Clairvoyant αρκεί για να μας συντροφεύει για αρκετά χρόνια, όπως έκανε και το ντεμπούτο του το 1986, όπως έκαναν και οι Band είτε μόνοι τους είτε βάζοντας στην πρίζα τον Bob Dylan.
Tί λένε τα άστρα:
Deprecated: Function strftime() is deprecated in
/home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line
373
Deprecated: Function strftime() is deprecated in
/home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line
374
Ενημέρωση: 17-04-2011