ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

 

Χαμένο κορμί με φωνάζουν κι αλήτη / γιατί δεν πηγαίνω τα βράδια στο σπίτι

Χαμένο κορμί με φωνάζουν κι αλήτη / και λεν θα με φάει το πιοτό, το ξενύχτι

(στίχοι του Χάρη Χατζάκη)

 

Ο Θάνος Κόης, ετών 52, είναι άνεργος και υποψήφιος συνταξιούχος. Ο Αντώνης Παπασπύρος, ετών 51, είναι έκτακτος υπάλληλος καταμέτρησης ρολογιών της ΔΕΗ και σουβλακοδιανομέας.. Είναι τα ιδρυτικά μέλη των Lost Bodies και εμφανίζονται χωρίς εναλλακτικά φρου φρου, trendy αρώματα, πιρουρέτες πολιτισμού και άλλα ευτελή ή βαρύγδουπα στο ντοκιμαντέρ  του Γιάννη Μισουρίδη με τίτλο το όνομα τους.

 

Κάποιοi από σας ίσως και να γνωρίζουν τον Θάνο από τις ζωντανές εμφανίσεις της κολεκτίβας, αν και οι Lost Bodies δεν είχαν παίξει ποτέ live μέχρι τα τέλη των 90s! Ο Αντώνης ακόμη να εμφανιστεί ζωντανά στη σκηνή - και ούτε πρόκειται. «Δεν αντέχω την επανάληψη» εξομολογείται στην ταινία. «Δεν έχω ακούσει ξανά ούτε τους δίσκους που έχουμε ηχογραφήσει». Προφανώς εννοεί και τις  πολυάριθμες χειροποίητες κασέτες μιας και το πρώτο τους cd κυκλοφόρησε στα 1997 με την προσωπική παρέμβαση του Γιάννη Αγγελάκα.

 

 

Η ιδιαιτερότητα του ντοκιμαντέρ είναι πως δεν πρόκειται για ένα κλασσικό rockumentary - το αντίθετο μάλιστα! Αν θέλετε να μάθετε για την ιστορία των Lost Bodies θα πρέπει να βρείτε μόνοι σας την άκρη. Μιά καλή αρχή είναι το www.lostbodies.gr . Ο σκηνοθέτης  Γιάννης Μισουρίδης δεν κάνει το λάθος να  προσεγγίσει συμβατικά δύο ΜΗ συμβατικούς χαρακτήρες. Τους παρακολουθεί στην καθημερινότητά τους αναδεικνύοντας μέσα από υπόγες, καπηλειά, ακάλυπτους πολυκατοικιών και λαϊβάδικα μια σύγχρονη αθηναϊκή ιλαροτραγωδία με πρωταγωνιστές δύο υπέροχους αλήτες των γραμμάτων και των τεχνών που ξέρουν καλύτερα από μας πως η ζωή δεν είναι παρά ένα άσχημο καλαμπούρι. -σκατο-ζωή πάνω σε καρέκλα ηλεκτρική. Δεν καταλαβαίνεις πότε αστειεύονται και πότε σοβαρολογούν γιατί για αυτούς είναι ακριβώς το ίδιο. Ο Θάνος, προσβεβλημένος από ανίατη ασθένεια, ονειρεύεται ταξίδια στον Αμαζόνιο ενώ ο Αντώνης, ως έκτακτος υπάλληλος καταμέτρησης ρολογιών της ΔΕΗ, εισβάλει στους ακάλυπτους πολυκατοικιών και αφουγκράζεται το soundtrack της πόλης.

 

Οι καλλιτέχνες Lost Bodies ανήκουν στην καταραμένη αυτή παράδοση που συνδέει με ένα αόρατο νήμα δημιουργούς όπως τον συγγραφέα Γιώργο Β. Μακρή, τον σκηνοθέτη Γκρέγκορι Μαρκόπουλο και τον Ιάνη Ξενάκη. Μοιάζουν σαν να απέδρασαν από την παράγκα του Σίμου του Υπαρξιστή. Σε μιά ανθολογία ελληνικού υπερρεαλισμού θα έπρεπε να καταγραφούν ως οι κατεξοχήν απόγονοι. Αλλά δεν νομίζω ότι και τους πολυενδιαφέρει. Για την ακρίβεια δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή. Τους ξαναβλέπω να σκάνε στα γέλια σε ένα καπηλειό πίνοντας μπύρες. Εκείνο όμως το υγρό βλέμμα του Θάνου, πώς να το ξεχάσεις; Ούτε και τα πιο δυνατά χάχανα του κόσμου δεν μπορούν πλέον να ξυπνήσουν μιά ναρκωμένη χώρα.

 

Η ταινία Lost Bodies προβλήθηκε στο 13^ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και είναι μία παραγωγή της Exile Films.

(www.exilefilms.gr ). H συλλογή “Suck My Best Of” κυκλοφορεί από την All Together Now. (www.alltogethernow.gr )

 

 

Μπορεί ο Μάκης να χύνει κροκοδείλια δάκρυα επειδή ο πάλαι ποτέ συνεργός του κυκλοφόρησε - μαζί με το Πρώτο Θέμα - cd του Μανώλη Ρασούλη χωρίς την συναίνεση της κόρης του αλλά μάλλον ξέχασε πως και αυτός έχει την φωλιά του λερωμένη. Ήταν 5 Οκτωβρίου του 2007 όταν η ίδια εφημερίδα έδινε ως δώρο το DVD της ταινίας "Τα Κουρέλια Τραγουδούν Ακόμα" του Νίκου Νικολαίδη, μόλις ένα μήνα μετά τον θάνατο του σκηνοθέτη. Εννοείται πως οι εκδότες Θέμος Αναστασιάδης και Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ΔΕΝ ζήτησαν την άδεια της οικογένειας του εκλοιπόντος. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η εταιρεία διανομής New Star ΔΕΝ είχε τα δικαιώματα της συγκεκριμένης ταινίας ώστε να προχωρήσει στο πλιάτσικο μιας και το συμβόλαιο της με τον Νικολαϊδη είχε λήξει! Η υπόθεση πήρε τον δρόμο της δικαιοσύνης. Η μεν εταιρεία φάντασμα New Star καταδικάστηκε. Ο Θέμος και ο Μάκης συνεχίζουν να κάνουν μπουρμπουλήθρες. Η μπανιέρα όμως, είναι πλέον άδεια.

 

 

…το μόνο που γουστάρεις είναι το μουνί τα τσιγάρα κι οι έρημοι δρόμοι τίποτ’ άλλο όμως το νοιώθω ο λούστρος κουβαλάω μια ερημιά για κάτι που ήτανε κάποτε δικό μου και μου τ’ αρπάξανε που τριγυρίζει το γαμημένο σαν ξωτικό και μου ζαλίζει τ’ αρχίδια κι όχι μόνο αυτό αλλά μου κλωτσάνε μακριά κα το δεκανίκι να πέφτω να κυλιέμαι στη λάσπη ο δικός σου … Το σίγουρο είναι ότι κάποιος από κει πάνω μού κάνει χοντρή πλάκα αλλά που θα πάει κάποτε θα τον βρω και θα τον ξεσκίσω επιτόπου.

 

Κυκλοφόρησε, επιτέλους, η δεύτερη έκδοση του κύκνειου βιβλίου του  Νίκου Νικολαϊδη “Μιά Στεκιά στο Μάτι του Μοντεζούμα” που είχε εξανληθεί εδώ και πολλούς μήνες. Τα αντανακλαστικά του εκδοτικού οίκου Greekworks.com θα μου επιτρέψετε να μην τα σχολιάσω.  Δεν μπορώ, όμως, να μην παρατηρήσω πως, ακόμη και μετά το θάνατο του, οτιδήποτε αφορά το Νίκο γίνεται... δύσκολα. Να είναι αυτή αδιόρατη απειλή που υπάρχει σε όλες τις ταινίες του; Μπορεί να είναι και έτσι. ( www.nikosnikolaidis.com ).

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374