…we go underground, cuz there's emptiness above…

Οι Μανιάτες διακρίνονται για τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα τους, την αυστηρότητα των επιλογών τους, την αυτοθυσία και το ψυχικό σθένος, την μπέσα και το φιλότιμο. Είναι περήφανοι - δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους - μιας και δεν υποδουλώθηκαν ποτέ σε ξένους. Ζούσαν, με οποιοδήποτε τίμημα, ανέκαθεν ελεύθεροι. Ο Greg Dulli είναι Μανιάτης. Ο παππούς του - Κακογιάννης με το όνομα - βρέθηκε από την Μάνη στο Σαν Φραντσίσκο. Ήταν πλανόδιος παγωτατζής. Όταν ένας ταξιτζής έκανε το λάθος να τρακάρει το καροτσάκι του, αυτός έβγαλε το μαχαίρι από το ζωνάρι του και πήγε να τον σφάξει τον παλιόπουστα στη μέση του δρόμου μπροστά στα έντρομα μάτια μαμάδων και παιδιών.

 

 

Η βεντέτα του Greg Dulli με την Elektra Records λόγω των Afgan Whigs ή ο θρυλικός καυγάς του με τον σεκιουριτά του Liberty Lunch στο Austin το 1998 (http://www.utexas.edu/courses/albright/courses/ptsp00/whigs.htm), είναι μικρά κομμάτια του παζλ της διαβόητης ζωής του Dulli. Aκούγονται αναρίθμητες ιστορίες βουτηγμένες στο αλκοόλ και τα ναρκωτικα - κάποιες είναι φαντασιώσεις των φανς και κυκλοφορούν παραποιημένες από στόμα σε στόμα σαν τις ειδήσεις στο φαρ γουέστ, άλλες, πάλι, είναι αληθείς. Αλλά, εκτός από το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο, ο Dulli έχει και ένα ανεπανάληπτο ένστικτο επιβίωσης.

 

 

Οι Afghan Whigs ξεπήδησαν μέσα από την μύξα του grunge – κάτι που δεν πολυάρεσε στον Dulli. Για μένα ήταν απλά ροκ εν ρολ. Μιά διαβολική μπάντα πέρα από οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση με απροκάλυπτες R&B, slide blues και soul καταβολές. Μαύρη μουσική παιγμένη με πάθος και λύσσα από λευκά τσογλάνια. Άλλωστε, οι Μανιάτες σέβονται τους νεκρους τους και προστατεύουν τις παραδόσεις τους. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Οι Afghan Whigs μπορεί να μην κέρδισαν ποτέ τη μαζική αποδοχή αλλά πέρασαν στην αιωνιότητα και οι Twilight Singers εξακολουθούν να είναι μιά συμμορία από τρυφερά κουμάσια σε ένα κόσμο που βρωμάει όλο και περισσότερο όπως ένα στεγνοκαθαριστήριο.

 

Ενώ ο Mark Lanegan ακολουθεί σταθερά τα Δώδεκα Βήματα, ο Greg Dulli συνεχίζει να ακροβατεί μεταξύ της αβύσσου και της γαλήνης. Ο πρώτος έχει αποδεχτεί την συντριβή του και αναδύεται μέσα από αυτή. Ο δεύτερος προσπαθεί ακόμη να συντρίψει. Και να συντριβεί. Σαν να δοκιμάζει τα όρια της γήινης υπόστασης του. Ίσως γι’αυτό ο Dulli να είναι απίστευτα sexy - ένα live των Twilight Singers, είναι ακόμη καλύτερο και από ένα καλό γαμήσι.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως πρόκειται από τους πλέον σκληρά εργαζόμενους μουσικούς που πέρασαν από την πιάτσα. Φυσικό αποτέλεσμα τόσης σκληρής δουλειάς είναι αυτό το συγκρότημα, οι Twilight Singers, που σπάει κυριολεκτικά κόκκαλα. Είναι από τις μπάντες που ξεχωρίζω στα δάχτυλα του ενός χεριού, από αυτές που πέρασαν τα τελευταία δέκα χρόνια από το Gagarin 205. Και, πιστέψτε με, έχω δει πολλές. Αν σε όλα αυτά προσθέσεις πως στα live τους είναι ακόμη καλύτεροι από τις studio επιδόσεις τους και ένα υπέροχο καινούργιο καταραμένο άλμπουμ (Dynamite Steps), τότε καταλαβαίνεις τι πρέπει να κάνεις το βράδυ της Παρασκευής.

Και μην ξεχνάτε πως οι Twilight Singers είναι σαν το συκώτι. Εκτελούν πάνω από 400 λειτουργίες στον οργανισμό μας,

* Ο Greg Dulli και οι Twilight Singers εμφανίζονται στο Gagarin 205 Live Music Space την Παρασκευή 15 Απριλίου. (www.gagarin205.gr)

 

 

 

 

Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο

εσένα που αγαπώ τόσο πολύ

για πες μου θες να μείνω ή να φύγω

για πες μου πριν μας έβρει το πρωί

Τ΄ αστέρια από ψηλά μας βλέπουν σιωπηλά

την νύχτα αυτή που στάθηκε ο χρόνος

τα μάτια σου φωτιά

τα χείλη σου δροσιά α

ν φύγεις και μ΄αφήσεις

θά΄μαι μόνος

 

Πέθανε στις 9 Απριλίου ο σπουδαίος τραγουδοποιός Σταύρος Ζώρας. Το πληροφορήθηκα δυό μέρες αργότερα απο τον καλό φίλο-και επίσης Πειραιώτη-Δημήτρη Αντωνόπουλο. Σπάνια περίπτωση spleen ποπ καλλλιτέχνη με μιά διαβρωτική μελαγχολική αύρα. Χαμηλών τόνων ο ίδιος-είχε αποσυρθεί εδώ και χρόνια από τα καλλιτεχνικά πράγματα. Ο Σταύρος Ζώρας είχε γεννηθεί στο Νοβοροσβίσκυ της Ρωσίας. Οπως έγραφε και ένας θαυμαστής του στο διαδίκτυο, ίσως για αυτό κουβαλά μεσα του κάτι από την μελαγχολία της στέπας και πολύ μεσογειακό φως. Το 1969 κυκλοφόρησε ο δίσκος με τίτλο το όνομα του. Ο ίδιος υπέγραψε και τη μουσική -πράγμα σπάνια για την “μοντέρνα” σκηνή της της εποχής που ήταν τίγκα στις μεταγλωτισμένες διασκευές ξένως επιτυχιών. Οι λεπτεπίλεπτες ενορχηστρώσεις –μέσα από την παράδοση του λασπολογημένου “ελαφριού” τραγουδιού- ήταν του Γιώργου Χατζηνάσιου. Έκτοτε πέρασαν χιλιάδες νύχτες και ο δίσκος αυτός ακούγεται ακόμη υποδορίως-ένας ύμνος στη γαλήνη, τον έρωτα και τη μοναξιά.

Τον είχα συναντήσει πριν από χρόνια όταν προσπαθούσα να τον πείσω να εμφανιστεί στην ταινία μου “Μαύρο Γάλα” τραγουδώντας εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο. Αρνήθηκε ευγενικά αλλά μου έδωσε απλόχερα την άδεια του να συμπεριληφθεί το αγαπημένο μου κομμάτι στο soundtrack. Σεμνός, έντιμος, σπάνιος, όπως είπε και ο φίλος μου ο Δημήτρης. Ήθελε να τον θυμούνται ως εκείνο τον λυπημένο νέο της δεκαετίας του 60 που χανόνταν σαν φάντασμα πίσω από τις κουρτίνες των πάρτυ. Τον θυμάμαι να με χαιρετάει στην προβλήτα του ηλεκτρικού καθώς έφευγε το τραίνο για την Αθήνα. ‘Εκτοτε δεν τον ξαναείδα- πάντα, όμως, τον άκουγα.

Νοιώθω πως έχασα ένα πολύ δικό μου άνθρωπο.

 

 

Έτσι, στις 12 Απριλίου 1961, στις 09:07 ώρα Μόσχας, ο Γιούρι Γκαγκάριν ξεκίνησε για το ιστορικό του ταξίδι μέσα στο Βοστόκ 1. Εικοσιπέντε λεπτά μετά την εκτόξευση, μπήκε σε μια ελλειπτική τροχιά με απόγειο 302 χιλιόμετρα, περίγειο 175 χιλιόμετρα και περίοδο 89 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα, κινούμενος με ταχύτητα 7,61 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο (27.400 χιλιόμετρα ανά ώρα). Το κωδικό του όνομα κατά τη διάρκεια της πτήσης ήταν Кедр (Κέδρος).

 

ntridis@yahoo.com

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374