33 & 1/3 REVOLUTIONS PER MINUTE

Κι όμως. Υπήρξε ένα ελληνικό συγκρότημα που έκανε διεθνή επιτυχία. Κι όταν λέμε επιτυχία δεν εννοούμε ένα χιτ και μετά πέρασμα στη λήθη. Μιλάμε για τέσσερα χρόνια συνεχούς παρουσίας στους ευρωπαϊκούς καταλόγους επιτυχιών. Παρ’ όλα αυτά στις δεκαετίες που ακολούθησαν ο μουσικός Τύπος στη χώρα μας δεν έδωσε την σημασία που λογικά θα έπρεπε σ’ αυτό το γκρουπ, με συνέπεια πολλά νέα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική να μη γνωρίζουν τους Aphrodite’s Child, το παιδί της Αφροδίτης.

 

 

Ας πιάσουμε το νήμα της ιστορίας μας από την αρχή. Στα μέσα του 1967 ο πιανίστας/οργανίστας Βαγγέλης Παπαθανασίου άρχισε να σχηματίζει ένα συγκρότημα που θα τον βοηθούσε να πραγματοποιήσει τον στόχο του, που δεν ήταν άλλος από το να βρεθεί στο Λονδίνο, το κέντρο των μουσικών εξελίξεων της εποχής, και να γνωρίσει εκεί την επιτυχία. Ο Παπαθανασίου ήταν ο ηγέτης των Forminx που μέχρι το 1966 ήταν το δημοφιλέστερο ελληνικό ποπ συγκρότημα. (Οι Forminx προκαλούσαν –τηρουμένων των αναλογιών- στο εφηβικό κοινό εκδηλώσεις λατρείας ανάλογες των Beatles). Ο Βαγγέλης διέκρινε την ιδιαιτερότητα της φωνής ενός μπασίστα που και αυτός είχε θητεύσει σε επιτυχημένα γκρουπ της εποχής όπως οι Idols και οι We Five, του Ντέμη Ρούσσου. Κοινός φίλος και των δύο ήταν ο Λουκάς Σιδεράς, ένας εξαιρετικός ντράμερ με επιρροές από την τζαζ και λάτιν μουσική. Αυτός ο βασικός πυρήνας άρχισε να κάνει πρόβες και να μορφοποιεί τον ήχο που αργότερα θα αγαπούσε ολόκληρη η Ευρώπη. Γρήγορα ενσωματώθηκε στο συγκρότημα ο κιθαρίστας Αργύρης “Silver” Κουλούρης, που αν και αυτοδίδακτος είχε φθάσει σε υψηλά επίπεδα τεχνικής επάρκειας και είχε εντυπωσιάσει σε όποια κλαμπ εμφανιζόταν.

 

 

Όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσουν το ταξίδι στο όνειρο. Όμως, όπως γίνεται συνήθως, ο ελληνικός στρατός ήταν έτοιμος να χαντακώσει ένα ακόμη ροκ συγκρότημα. Κάλεσε το Αργύρη Κουλούρη να υπηρετήσει. Οι υπόλοιποι τον διαβεβαίωσαν πως δεν θα τον αντικαταστήσουν και θα τον ενέτασσαν και πάλι μετά το πέρας της θητείας του, όπως και έγινε. Σαν τρίο λοιπόν το γκρουπ που ακόμα δεν είχε όνομα, ξεκινά την Άνοιξη του 1968 για την Αγγλία, με ελάχιστα χρήματα στις τσέπες και τα μουσικά τους όργανα. Αφελείς οι τρεις νεαροί Έλληνες, δηλώνουν στους Άγγλους ότι ήρθαν να εργαστούν επαγγελματικά στη χώρα ως μουσικοί. Οι Άγγλοι τους πακετάρουν και τους στέλνουν πίσω στην απέναντι πλευρά της Μάγχης. Δεν απογοητεύονται. Εγκαθίστανται στο Παρίσι όπου είχαν κάποιες διασυνδέσεις και δοκιμάζουν την τύχη τους με ένα demo στην εταιρεία Philips. Έχουν εν τω μεταξύ ονομαστεί Aphrodite’s Child, ένα όνομα δηλωτικό και της καταγωγής τους. Οι υπεύθυνοι εντυπωσιάζονται και υπογράφουν αμέσως συμβόλαιο. Ως πρώτο σινγκλ ηχογραφείται ένα τραγούδι που βασίζεται σε ένα θέμα κλασικής μουσικής, στο Canon του Pachelbel, το Rain And Tears. O Βαγγέλης γράφει πρωτότυπη μελωδία πάνω στην αρμονική βάση του Pachelbel ενώ η ερμηνεία του Ντέμη Ρούσσου είναι απλά συγκλονιστική. Κυκλοφορεί λοιπόν το τραγούδι αυτό στις αρχές του Μαΐου 1968 στην Γαλλία και συμπίπτει με την εξέγερση του Μάη. Λόγω των στίχων του αρχίζει να παίζεται συνεχώς στα ραδιόφωνα και γίνεται το σάουντρακ της εξέγερσης. Είναι ένα τραγούδι που θεωρείται πλέον κλασικό και η γαλλική τηλεόραση δεν έχει σταματήσει να αναφέρεται στη ιστορία του μέχρι σήμερα.

 

 

Η επιτυχία του Rain And Tears σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας λαμπρής πενταετούς σταδιοδρομίας στην διάρκεια της οποίας θα κυκλοφορήσουν εννέα επιτυχημένα σινγκλ και τρεις μεγάλους δίσκους που θα τους κάνουν δημοφιλέστατους σε όλη την Ευρώπη. Ενδεικτικά αναφέρω μερικά τραγούδια τους που κυριαρχούσαν τότε στα ερτζιανά: End Of The World, It’s Five O’ Clock, I Want To Live, Spring Summer Winter And Fall…… Πραγματικές διεθνείς επιτυχίες και όχι κολπάκια του εγχώριου μάρκετινγκ, που θέλει στις μέρες μας να πιστέψουμε ότι τα χάρτινα κατασκευασμένα ποπ είδωλά του, έχουν αξιώσεις «διεθνούς» καριέρας…. Το συγκρότημα κάνει 240(!) τηλεοπτικές εμφανίσεις ενώ στο ετήσιο δημοψήφισμα του μεγαλύτερου γαλλικού μουσικού περιοδικού, Salut Les Copains, για το 1969, αναδεικνύονται πρώτοι ξεπερνώντας ονόματα όπως –κρατηθείτε- Elvis Presley, Rolling Stones, Bob Dylan. Για τέτοια πράγματα μιλάμε…Και οι εγχώριοι μουσικοί γραφιάδες προσπάθησαν να περάσουν στη λήθη αυτό το συγκρότημα. Προς απογοήτευση τους όμως, η Ιστορία έχει γραφτεί και δεν αλλάζει.

 

 

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο τρίτο και τελευταίο LP της μπάντας, το 666, που κυκλοφόρησε το 1971. Επρόκειτο για ένα μεγαλόπνοο έργο επηρεασμένο από την Αποκάλυψη του Ιωάννη, τους στίχους του οποίου είχε γράψει ο σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης. Οι μουσικοί του γκρουπ το ηχογραφούσαν επί τέσσερις μήνες χωρίς να δίνουν πληροφορίες στην εταιρία για το τι ετοιμάζουν. Ο Γιάννης Τσαρούχης φιλοτέχνησε το εξώφυλλο ενώ η Ειρήνη Παππά συμμετείχε στο τραγούδι Ifinite, με μια ερμηνεία που κόστισε την απαγόρευση ραδιοφωνικής μετάδοσης από τη χούντα (όσοι το έχουν ακούσει, ξέρουν). Το 666 ξάφνιασε κοινό και κριτικούς, στην πορεία του χρόνου όμως αναγνωρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα progressive concept albums όλων των εποχών. Σήμερα τα πιο έγκριτα διεθνή μουσικά περιοδικά το εντάσσουν στις λίστες με τα ανάλογα άλμπουμ. Ειδικά το τραγούδι The Four Horsemen αντιγράφηκε σε ένα μέρος του από τους Verve στο δίσκο Urban Hymns ενώ ο Noel Gallagher των Oasis το συμπεριέλαβε στα πιο αγαπημένα του τραγούδια.

 

 

Αυτός ο δίσκος έμελε να είναι και ο τελευταίος του συγκροτήματος αφού τα μέλη του διαφωνούσαν για την μελλοντική μουσική του κατεύθυνση. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, γνωστός διεθνώς ως Vangelis, θα γινόταν ένας από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής στη δεκαετία του 70, θα κέρδιζε το Oscar για τη μουσική που έγραψε για την ταινία Chariots Of Fire, και θα έγραφε μεγαλόπνοα έργα όπως η Μυθωδία. (συνιστώ σε όλους να ακούσουν την καταπληκτική μουσική του στο φιλμ Blade Runner). Ο Ντέμης Ρούσσος στράφηκε σε ένα πιο εμπορικό ύφος και γνώρισε απίστευτη επιτυχία με την ασύγκριτη ερμηνευτική του ποιότητα, πουλώντας περισσότερο από πενήντα εκατομμύρια δίσκους! Και τα  υπόλοιπα μέλη ακολούθησαν αξιόλογες μουσικές πορείες.

 

Στο YouTube μπορεί κάποιος αν θέλει να ακούσει τα τραγούδια που αναφέρονται στο κείμενο και πολλά περισσότερα.

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374