Στο μυαλό του Liam Gallagher

Το κακό ξεκίνησε από όταν του είπαν ότι το πρώτο τραγούδι που συνεισέφερε ποτέ σε δίσκο του συγκροτήματος του αδερφού του ήταν από τα καλύτερά του – του δίσκου. Το τραγούδι ονομαζόταν Little James και ανήκε σε ένα δίσκο με τον τίτλο Standing On The Shoulder Of Giants, αναφερόταν δε στο νεογέννητο γιο του και ήταν πολύ ευαίσθητο σα μελωδία. Θα έπρεπε να τον προβληματίσει ότι περιεχόταν σε ένα από τα πιο μέτρια άλμπουμ του γκρουπ, αλλά τι στο καλό, για τον Liam Gallagher μιλάμε, οπότε τέτοιου είδους λεπτομέρειες θα πρέπει να περιμένουμε ότι υπάρχει η πιθανότητα να του διαφύγουν…Τώρα πια δεν τον σταματάει τίποτα. Θεωρεί ότι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα από το να είναι απλά ο τραγουδιστής μιας μπάντας. Μπορεί να είναι ο ηγέτης της μπάντας ας πούμε!

Το χάσμα με τον αδερφό του ήταν πια αγεφύρωτο – αν υποθέσουμε πάλι ότι υπήρχαν ποτέ γέφυρες σ’ αυτό… - οπότε ο καθένας τράβηξε το δρόμο του. Ο Noel Gallagher θα την βρει την άκρη, θεωρείται ιδιαίτερα χαρισματικός συνθέτης από πάρα πολλούς ακροατές και έχει δώσει δείγματα ότι όντως είναι. Στα επτά άλμπουμ που πρόκαμαν να κυκλοφορήσουν οι Oasis, έχουν περιληφθεί κάμποσοι ύμνοι της σύγχρονης Βρετανικής ποπ, και δεν είμαστε εδώ για να τους απαριθμήσουμε, τους ξέρετε ήδη.

 

Κάποια στιγμή λοιπόν θα χτυπήσει κι αυτός δισκογραφικά και δεν αποκλείεται να μας ξαφνιάσει για μία ακόμη φορά ευχάριστα, όπως το είχε κάνει με το Dig Out Your Soul, το τελευταίο άλμπουμ που βγήκε με το όνομα των Oasis στο εξώφυλλο.

 

Ο Liam όμως έκανε πρώτος την κίνησή του στο καλλιτεχνικό ρινγκ, προφανώς για να δείξει στον αδερφό του ότι είναι ικανός να σταθεί μόνος στα πόδια του, κι ότι τελικά δεν τον είχε ποτέ πραγματικά ανάγκη. Χρειαζόταν μονάχα κάποιους εξίσου ικανούς συνεργάτες και τι τύχη, τους είχε όλους δίπλα του. Οι Gem Archer και Andy Bell ανήκαν στο ίδιο γκρουπ εδώ και πολλά χρόνια και άνεργοι δεν ήθελαν να μείνουν είναι η αλήθεια, ενώ ο ντράμερ Chris Sharrock είχε κάνει κι αυτός το πέρασμά του από τις τάξεις των Oasis, αν και κανονικά ήταν ο ντράμερ του Robbie Williams! Μ’ αυτούς όλους στο πλάι του, θα του έδειχνε του Noel!

 

 

Και έφτιαξε τους Beady Eye, από τα συγκροτήματα αυτά που θα ‘λεγες ότι φτιάχνονται  για να ικανοποιούν πολύ συγκεκριμένες ορέξεις του Βρετανικού ροκ ακροατηρίου και ίσως μόνο αυτού. Γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτή ήταν και η μοίρα των Oasis και στην ίδια ρότα θέλει να πλεύσει και πάλι ο Liam (όχι ότι μπορεί να κάνει κι αλλιώς εδώ που τα λέμε…). Τόσα χρόνια μαθητής του μεγάλου αδερφού, είδε πώς γίνονται οι δουλειές και κατανόησε ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο τελικά να κάνει μία από τα ίδια. Είμαι σίγουρος ότι θα προσπαθήσει να μεταβάλει αυτή την εικόνα, να μας πείσει ότι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό αυτό που επιχειρεί με το ντεμπούτο του Different Gear, Still Speeding, αλλά τι να κάνουμε, αυτιά έχουμε και είναι δύσκολο να μας πείσει.

 

Η συνταγή είναι απλή: κλέβουμε τους Beatles και τους Stones και έχουμε υλικό έτοιμο για να τραγουδηθεί με κλειστά μάτια από μεθυσμένους πιτσιρικάδες σε γιγαντιαίες αρένες. Δεν έχει σημασία που δεν θα βλέπουν από τα εκατόν πενήντα μέτρα μακριά που θα στέκονται, το σημαντικό είναι να είναι εκεί και να έχουν το απόκομμα μιας συναυλίας που άφησε το μικρό της σημάδι στην ιστορία. Υπό αυτό το πρίσμα, οι Oasis είναι ιστορικό σχήμα. Μόνο για τους Βρετανούς όμως. Και η παρουσία των δίσκων τους στις λίστες που βγαίνουν ξανά και ξανά στα περιοδικά της χώρας έχουν εγκαθιδρύσει την σημαντικότητά τους περισσότερο απ’ όσο η μουσική τους αυτή καθ’ αυτή. Δεν αμφισβητώ ότι ορισμένα τραγούδια τους είναι κλασικά με τον δικό τους τρόπο, αλλά η ποσότητα των τραγουδιών αυτών (για να μην πω και για την ποιότητα επειδή είναι αντικειμενικό μέγεθος) είναι αντιστρόφως ανάλογη με την αξία που έχει προσλάβει η μπάντα τελικά στα μάτια πολλών.

 

 

Είχα την ευκαιρία να δω τους Oasis ζωντανά σε μία από τις πρώτες τους συναυλίες, μόλις είχαν κυκλοφορήσει το δεύτερο σινγκλ τους Shakermaker – την ίδια εβδομάδα που ο Liam Gallagher έμπαινε για πρώτη φορά εξώφυλλο στο ΝΜΕ. Κι όχι μόνο τους είδα, αλλά είχα πριν τη συναυλία την ευκαιρία να τους επισκεφτώ backstage. Το γεγονός ότι ήδη η εταιρία τους ποντάριζε πολλά επάνω τους (ναυλώνοντας ένα ολόκληρο πούλμαν για να μεταφέρει 7-8 άτομα μόνο κάπου έξω από το Λονδίνο, ώστε να τους δούμε και να μας φέρει ξανά πίσω) δεν άλλαζε την εικόνα που σχημάτισα γι’ αυτούς, ήτοι μια παρέα βλαχαδερά που δεν ήξεραν από πού τους ήρθε κι όλοι ξαφνικά ασχολούνταν μαζί τους. Είχαν κι όλας άνθρωπο για να στρίβει τα τσιγαριλίκια τους, κι όπως γίνεται κατανοητό, είχαν στο τσεπάκι τον αλαζονικό αέρα που δεν τους εγκατέλειψε ποτέ.

Και γιατί άλλωστε; Όλα τους πήγαν πρίμα κι αν κάτι τους τα χάλασε, ήταν ακριβώς ο αλαζονικός αέρας αυτός. Οι δηλώσεις των αδελφών στον Τύπο ήταν απλά για γέλια ή εκνευριστικές αν αποφάσιζες να τις πάρεις στα σοβαρά. Ειδικά πριν από κάθε νέο άλμπουμ, διαβάζαμε για το επικείμενο αριστούργημά τους κάθε φορά και χαζεύαμε τα πυροτεχνήματα που έβγαιναν από το στόμα τους. Μια φορά μάλιστα, δεν βγήκαν πυροτεχνήματα από εκεί αλλά σπασμένα δόντια, στην γνωστή ιστορία του Liam στη Γερμανία (άρχισε να κοροϊδεύει κάτι κουστουμαρισμένους τύπους που έτρωγαν δίπλα του στο ξενοδοχείο που έμενε, κανείς όμως δεν του είπε ότι οι συγκεκριμένοι τύποι ανήκαν στην ελίτ του υποκόσμου της πόλης, με αποτέλεσμα να πάει την επόμενη ημέρα να βάλει βιδωτά δόντια εις ανάμνηση των παλιών του που τον εγκατέλειψαν άδοξα και οπωσδήποτε βίαια…).

Ως πότε όμως μπορείς να αντέξεις τον άλλο που δεν συμπαθείς; Σύντομα θα έρθει η ώρα που θέλεις να διακόψεις το γάμο σου μαζί του; Άντεξαν κάμποσα χρόνια παρεάκι τα αδέλφια, όμως κάποια στιγμή λες enough is enough κι όξω από δω. Βρέθηκαν μόνοι τους και ο Liam πρώτος έκανε το αποφασιστικό βήμα να μην αφήσει την καριέρα του σαν ροκ αστέρας να δύσει. Χτένισε όμορφα τα μαλλιά του – με έμφαση στο πλάι για να καλύψει τα δίχως άλλο μεγάλα του αυτιά, δεν εξηγείται αλλιώς το γιατί κάποιος άνθρωπος μπορεί να αποφάσισε να υιοθετήσει τέτοια κόμμωση – και βρέθηκε ξανά στο φως των προβολέων, εκεί που του ταιριάζει. Παραμάσχαλα κρατούσε το άλμπουμ που φοβόμασταν ότι κάποια στιγμή θα έβγαζε, το βάλαμε γεμάτοι περιέργεια να ακούσουμε περί τίνος πρόκειται και διαπιστώσαμε τα εξής:

 

 

• Το άλμπουμ έχει καλά κομμάτια, επειδή μας θυμίζουν όμως άλλα τραγούδια που αγαπάμε.
• Το σινγκλ The Roller είναι ένα νέο Instant Karma με μέτριο ρεφρέν, το Beatles And Stones είναι ένα μείγμα του That’s All Right Mama και του Paperback Writer, ενώ το Bring The Light ακούγεται σαν κλασικό ροκ εν ρολ από τα 50's.
• Παντού στο δίσκο είναι διάχυτη επίσης η αγάπη τους για το good time rock των Faces αν και η μεγάλη τους αδυναμία παραμένει ο Lennon (άκου και το Three Ring Circus).
• Ακολουθούν πιστά το δόγμα του «ο ατάλαντος μιμείται, ο ταλαντούχος κλέβει» και με την έννοια αυτή, ο δίσκος είναι καλός επειδή ακριβώς είναι μια βόλτα σε παλιά λημέρια με καλοφτιαγμένες μουσικές.
• Στα συν επίσης ότι (δεν τολμώ να το πω, δυσκολεύεται να βγει από το στόμα μου!) ο Liam μαθαίνει σιγά σιγά να τραγουδάει…
• Θα τραβήξει η υπόθεση Beady Eye; Αυτό μένει να το δούμε. Κι αν όχι σ’ αυτό τον κύκλο επεισοδίων, τότε σίγουρα στη δεύτερη σεζόν, αν εγκριθεί το γύρισμά της…

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374