Kurt Cobain and the Scentless Apprentice

Τα μωρά μυρίζουν σαν φρέσκο βούτυρο, σαν παξιμάδι βουτηγμένο στο γάλα, σαν καραμέλα. Κάπως έτσι περιέγραψε η παραμάνα Ζαν Μπισί από την οδό Σεν Ντενί τη μυρωδιά που όφειλε να έχει ένα μωρό ακόμα κι αν γεννιόταν στους δυσώδεις δρόμους του Παρισιού του Δεκάτου Ογδόου αιώνα. Το μόνο μωρό που είχε θηλάσει και δεν μύριζε έτσι ήταν ο Ζαν-Μπατίστ Γκρενούιγ. Για την ακρίβεια, ο Ζαν-Μπατίστ Γκρενούιγ δεν μύριζε τίποτα. Δεν είχε μυρωδιά. Και ήταν αυτή η έλλειψη μυρωδιάς που προκαλούσε ασυνείδητα τρόμο στους γύρω του. Το παράξενο αυτό πλάσμα, όμως, είχε την πιο δυνατή όσφρηση του κόσμου. Μπορούσε να μυρίσει πράγματα που κανένας άλλος δεν αντιλαμβανόταν, μυρωδιές που τον τρέλαιναν και ήθελε να κάνει δικές του. Αφού μαθήτευσε στον Τζιουζέπε Μπαλντίνι, έφτιαξε τα ωραιότερα αρώματα του κόσμου και σκότωσε τα ομορφότερα κορίτσια της προεπαναστατικής Γαλλίας για να κρατήσει τη μυρωδιά τους μέσα του για πάντα. Όταν με τρόμο ανακάλυψε πως ο ίδιος ήταν άοσμος και γι’αυτό αδιάφορος στους ανθρώπους έφτιαξε ένα άρωμα που θα τον έκανε αποδεκτό και ποθητό, όπως και πράγματι συνέβη, αν και με τρόπο που δεν το περίμενε.

 

 

Η ιστορία του άοσμου μαθητευόμενου αρωματοποιού γράφτηκε το 1985 και ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο. Το «Άρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ έγινε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως έχοντας πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα και σίγουρα μερικές χιλιάδες από αυτά βρέθηκαν στο βροχερό Σηάτλ. Κάπως έτσι έφτασε και στα χέρια του Kurt Cobain και έγινε ένα από τα αγαπημένα του βιβλία. Με όρους mainstream, ο Cobain κάθε άλλο παρά άοσμος (και άχρωμος) ήταν. Ο ξανθομάλλης νεαρός με τη δύσκολη ζωή ενός παιδιού ενάντια στους δαίμονες μικρών και μεγάλων είχε προικιστεί με κάτι που τραβούσε τα βλέμματα και δημιουργούσε μια αίσθηση εγγύτητας στο κοινό του. Ήταν ο τρόπος της μουσικής του, ίσως να ήταν κάτι περισσότερο. Το άρωμα ενός ανεξερεύνητου outcast, του ευαίσθητου παρία, που πριν χλεύαζες, και τώρα δεν μπορείς να κρατηθείς μακριά του.

 

 

Σε ελάχιστο χρόνο ο Cobain έγινε είδωλο της generation-X και μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της αμερικανικής μουσικής στα 90's. Αν μύριζε κάτι αυτό θα ήταν σίγουρα μπύρα, βροχή και δολάρια, όλα μαζί ή χωριστά, ανάλογα ποιος ήσουν και πώς τον έβλεπες τότε. Έτσι γίνεται πάντα. Σαν όλα τα παιδιά που πριν τα δέρνουν και μετά τα αποθεώνουν, ανάλογα με το τι έχουν να κερδίσουν απ’αυτά. Από εκείνο το παλιό «Άρωμα» o Cobain εμπνεύστηκε τους στίχους του Scentless Apprentice «I lie in the soil and fertilize mushrooms/ Leaking out gas fumes are made into perfume/ You can’t fire me because I quit!/Throw me in the fire and I won’t throw a fit/ Go away, go away, go away…»

 

 

Το δεύτερο κομμάτι του In Utero του 1993 είναι ίσως και το πιο επιθετικό του άλμπουμ – με τη βοήθεια του Steve Albini που έκανε την παραγωγή του δίσκου. Κι αν το «Άρωμα» ήταν ένα διεστραμμένο παραμύθι με έναν απεχθή ήρωα που κατάφερε να γίνει ακαταμάχητος, κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το παραμύθι του grunge. Ο Cobain ήταν κι αυτός ήρωας σε ένα παράξενο παραμύθι, που δεν μπόρεσε να κρατηθεί ζωντανός παρόλο που ήταν εκ φύσεως ακαταμάχητος. Σαν τον Ζαν-Μπατίστ Γκρενούιγ, ακαταμάχητος σε έναν κόσμο καννιβαλικό, ήρωας σε μια καταστροφή που όλοι λένε τι κρίμα γι' αυτούς που δεν χωράν πουθενά. Αλλά αυτό είναι από άλλο παραμύθι.

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374