Η Javascript πρέπει να είναι ενεργοποιημένη για να συνεχίσετε!
 
NEWSLETTER
 
| Text size
   

Billboard Greek AirplayΠαπαρίζου Έλενα
Baby It's Over
Billboard Hot 100Carly Rae Jepsen
Call Me Maybe
Billboard 200Linkin Park
Living Things
Dance Club SongsEva Simons
I Don't Like You
MTV Hit ListRihanna
Where Have you Been

Rest In Peace ‘n’ Roll



Είμαι σχεδόν σίγουρος - παρότι δέχομαι και άλλες γνώμες - ότι το rock 'n' roll μας άφησε χρόνους. Και δεν εννοώ ότι δεν θα ξανακούσουμε rock. Θα ξανακούσουμε και θα ακούμε όπως ακούμε και τώρα. Αλλά το rock δεν είναι ζωντανό. Δε θα ξαναβγάλει ήρωα. Μεταξύ μας τώρα, αμφιβάλλω αν θα υπάρξει και κάποιο από τα υπάρχοντα μουσικά είδη να βγάλει κάποιον ήρωα. Ακόμα και η φαινομενικά ακμαία rap μου δίνει την εντύπωση ότι πνέει τα λοίσθια με τελευταίο της ήρωα τον Kanye West. Ανακατεύτηκε κι αυτή με τα δημοφιλή και ευκολοχώνευτα ρεύματα, συμπεριλήφθηκε στα τηλεοπτικά προγράμματα με μερικές μαύρες λωρίδες ή αστεράκια στα επίμαχα σημεία των βίντεο κλιπ, πλημμύρισε τα ραδιόφωνα με μερικά «μπιπ» στα επίμαχα κουπλέ της. Τι περίμενε; Το ροκ το είχε υποστεί αυτό προ πολλού…

 

Στην αρχή του χρόνου, λοιπόν, η βρετανική εφημερίδα Guardian φιλοξενούσε ένα άρθρο με τίτλο που το sonar δανείστηκε εν μέρει «RIP rock'n'roll? Professor of pop reads the last rites» ανταποκρινόμενο σε μία συζήτηση που έχει ανοίξει από τις αρχές, σχεδόν, της περασμένης δεκαετίας με εκατοντάδες - ίσως και χιλιάδες - αναλυτές, κριτικούς, σχετικούς και άσχετους να ερίζουν περί αυτού.

 

Με λίγα λόγια, το συγκεκριμένο άρθρο αναφερόταν στα λόγια ενός βετεράνου dj που ακούει στο όνομα Paul Gambaccini και είναι γνωστός ως «καθηγητής της pop».

 

Ο συγγραφέας και μουσικός Nathan Harden αρθρογραφώντας σε μία μικρότερης εμβέλειας εφημερίδα στο άρθρο του με τον τίτλο «The Generation That Killed Rock 'n' Roll» εστίαζε στο ρόλο των δωρεάν - πειρατικών download υποστηρίζοντας ότι αυτά σκότωσαν τη μουσική. Πάνω σε αυτό, οι αντιρρήσεις είναι πολλές και τα επιχειρήματα ακόμα περισσότερα. Και το sonar σε προηγούμενη ανάρτηση με τον τίτλο «Crisis? What Crisis?» αναφερόταν σε αυτό και έπαιρνε θέση.

 

Όμως, η ανάλυση των αριθμών μέσα από τους πίνακες επιτυχιών των μουσικών μητροπόλεων του rock (βλ. Μ. Βρετανία και Αμερική) επιβεβαιώνουν το θάνατο παίζοντας το ρόλο ιατροδικαστικής έκθεσης.

 

zombie

 

Το 2010 μόλις 3 rock τραγούδια (δηλαδή, 3%) και 27 άλμπουμ (δηλαδή 27%) φιλοξενήθηκαν στα εμπορικότερα της χρονιάς και μάλιστα, το ένα εκ των τριών τραγουδιών ήταν ηλικίας 30 ετών καθώς επρόκειτο για το Dont Stop Believin' των βετεράνων Journey που βρέθηκε εκεί χάρη στην τηλεοπτική σειρά Glee! Κι αν πιστεύετε ότι ο αριθμός των άλμπουμ δεν πιστοποιεί το θάνατο πρέπει να σημειώσω ότι οι πωλήσεις των άλμπουμ αντιστοιχούν σχεδόν στο 1/5 των πωλήσεων των τραγουδιών οι οποίες με τα download έχουν κυριολεκτικώς, εκτοξευτεί!

 

Από την άλλη, υπάρχουν και πολλοί που υποστηρίζουν ότι οι πωλήσεις δεν είναι ενδεικτικές της απήχησης της μουσικής. Σε αυτούς θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι ονόματα όπως Animals, Doors, Jefferson Airplane, Grateful Dead, Neil Young, Seeds, Van Morrison και άλλοι, πολύ πιο εξεζητημένοι και underground ακόμα έκαναν πωλήσεις εκατομμυρίων και απολάμβαναν σχεδόν καθολικής αναγνώρισης όταν δημιουργούσαν.

 

Αυτό, πάντως, που επιβεβαιώνει το θάνατο είναι περισσότερο η ανακύκλωση – ή και αναμάσημα, πολύ συχνά - των ήχων που παρήγαγε το rock μέχρι και τα μέσα των 70s, κυρίως, καθώς τίποτα και κανείς δεν μπόρεσε να πείσει ότι φέρνει έναν αέρα ανανέωσης που θα δημιουργούσε μία νέα σκηνή πάνω στην οποία θα πατούσαν οι επόμενοι. Σκεφτείτε το… Τρεις δεκαετίες ανακυκλωμένων ιδεών!

 

Ακόμα πιο πειστική είναι η υποχώρηση της κιθάρας και η επικράτηση του ηλεκτρονικού στοιχείου πάνω σε περισσότερο popular μοτίβα και πολύ λιγότερο σε ριζοσπαστικά rock με αποτέλεσμα την απόλυτη κυριαρχία της καταναλωτικής pop μουσικής. Μία ματιά στα charts των ημερών αρκεί για να πείσει και τον πλέον δύσπιστο και αισιόδοξο οπαδό του rock 'n' roll. Προσωπικώς, με πείθουν. Εσάς;

 

j.florakis@billboardgreece.com

 

Διαβάστε σχετικά:

http://www.viceland.com/int/v17n8/htdocs/closed-frontier-487.php?page=6

 

http://www.huffingtonpost.com/nathan-harden/the-generation-that-kille_b_444428.html

 

http://www.nme.com/blog/index.php?blog=149&title=if_you_think_rock_is_dead_you_re_a_total&more=1&c=1&tb=1&pb=1

 

http://www.rocksound.tv/features/article/if-you-think-rock-is-deadthe-musicians-weigh-in-part-two

 

http://www.mtv.com/news/articles/1655254/rock-music-2011.jhtml

 

http://media.www.alestlelive.com/media/storage/paper351/news/2002/07/24/Lifestyles/Is.Rock.Music.Dead-432690.shtml

 

http://www.middletownpress.com/articles/2011/02/06/entertainment/doc4d4e468c2f7a6639326418.txt

 

active sonar

 

Το σημερινό active sonar συλλέγει μερικούς… ύμνους και επικήδειους στο rock 'n' roll…

 

Neil Young: Hey, hey, my, my (1979): rock ‘n’ roll will never die… συνέχιζε ο Neil συνοδευόμενος από τους καταπληκτικούς Crazy Horse, αλλά, σήμερα έχει την ίδια γνώμη; 

 

 

Lenny Kravitz: Rock and Roll is Dead (1997). Εύγλωττος τίτλος αν και όχι και ο πιο αρμόζων καλλιτέχνης για να το στηρίξει. δείτε

 

The Hellacopters: Everything's On TV (2005): ένα πολύ καλό garage σχήμα από τη Σουηδία τραγουδά για ένα σημαντικό παράγοντα «θανάτου» της μουσικής από το άλμπουμ με τίτλο RocknRoll Is Dead. δείτε

 

The Rubinoos: Rock and Roll Is Dead (1977) μία αμερικανική μπάντα 40 ετών, η οποία έγινε γνωστή περισσότερο λόγω της αγωγής που κατέθεσε εναντίον της Avril Lavigne υποστηρίζοντας ότι έκλεψε μία σύνθεσή τους. δείτε

 

Marilyn Manson: Rock Is Dead (1998) μέγας προβοκάτορας, σιγά μην του ξέφευγε μία τόσο αβανταδόρικη δήλωση.

 

 

Argent: God Gave Rock And Roll To You (1973) το γκρουπ του εξαιρετικού Rod Argent (βλ. Zombies) σε ένα ροκ ύμνο. δείτε

 

Kid Rock: Rock N Roll Jesus (2007) τσαρλατάνος για πολλούς, σίγουρα μεγαλόστομος και (εντέχνως;) προκλητικός σε ρόλο σωτήρα του ροκ! Ιησούς Χριστός νικά… δείτε

 

Joan Jett & the Blackhearts: I Love Rock 'n' Roll (1982) το punk κορίτσι των Runaways σε ένα ύμνο που σημάδεψε τα 80s.

 

 

Prince: Rock 'n' Roll Is Alive (And It Lives in Minneapolis) (1995) ο σημαντικότερος μουσικός της δεκαετίας του ’80 και από τους πιο επιδραστικούς των τελευταίων δεκαετιών απαντά με περίσσια αυτοπεποίθηση. δείτε

 

Jethro Tull: Too Old To Rock ‘n’ Roll Too Young To Die (1976) ο Ian Anderson το τραγουδούσε ανήσυχος το 1976. Συνεχίζει μέχρι και σήμερα… δείτε

 

Παρατηρήσεις, επικρίσεις, αναρτήσεις και φυσικά τα δικά σας αγαπημένα τραγούδια της εβδομάδας στα j.florakis@billboardgreece.com και sonarbillboard@yahoo.gr

 


Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374
Ενημέρωση: 26-05-2011