The Revolution Rock. Πάμε πλατεία;

Το υποβρύχιό μας διαπλέει τον Ιλισό ποταμό κάτω από την Αθήνα με τελικό προορισμό το Ολυμπιείο (aka Στύλοι Ολυμπίου Διός), δίπλα στην πλατεία Συντάγματος και το sonar του εκπέμπει τα τραγούδια – προτάσεις που ο κυβερνήτης κρύβει στην καμπίνα του.

Την Κυριακή όλη η Ευρώπη ένωσε τη φωνή της ενάντια στις πολιτικές που αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς. Τώρα, θα πει κάποιος, στην Ελλάδα αργήσαμε λίγο. Οι Πορτογάλοι τον περασμένο Μάρτιο ήδη κατέκλυσαν τους δρόμους της Λισσαβόνας, οι Ισπανοί (αν και εκτός μνημονίου, ακόμα) έχουν γεμίσει τις πλατείες τους από τις 15 του Μάη, οι Ιταλοί μοιάζουν να ξυπνούν από ένα λήθαργο ετών και αυτοί κι εμείς στο Σύνταγμα να ακουγόμαστε όλο και πιο δυνατά μέρα με την ημέρα.

 

 

Η μουσική, ανέκαθεν, συμμετείχε στις περιόδους κρίσης αναλαμβάνοντας το δικό της ρόλο, ηθελημένα ή άθελα και το Sonar καταγράφει κάποιες από αυτές τις στιγμές της. Σήμερα, μόνο, έχουμε μία ενδεκάδα. Δέκα αγαπημένα και ένα πορτογαλικό επίκαιρο, όπως θα ανακαλύψετε διαβάζοντας (αν και μάλλον ο Στέλιος Κούλογλου θα με έχει προλάβει με το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, καθώς εγώ γράφω Τετάρτη απόγευμα, αλλά με διαβάζετε Πέμπτη).

 

Στο e-mail γίνονται δεκτές οι προτάσεις για το δικό σας… Revolution Rock.

j.florakis@billboardgreece.com

 

active sonar

The Dropkick Murphys: Take 'Em Down (2011) Οι συμπαθείς punks της Μασαχουσέτης, αγαπημένοι της πολιτείας με τα τραγούδια τους να αποτελούν ύμνους για τους οπαδούς των Red Sox και των Celtics, στα τέλη του περασμένου Φλεβάρη ανέβασαν στο site τους αυτό το τραγούδι (πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ τους Going Out In Style) και το αφιέρωσαν στους απεργούς του Wisconsin που διαμαρτύρονταν για τις περικοπές μισθών και κοινωνικών παροχών του κυβερνήτη Scott Walker (καμμία σχέση με τον γνωστό και αγαπημένο μας Walker Brother, aka Noel Scott Engel). δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=heVhxlEPefQ)

 

 

John Lennon & the Plastic Ono Band: Give Peace A Chance (1969) Ηχογραφήθηκε σαν χθες, 1 Ιουνίου 1969, στο ξενοδοχείο Queen Elizabeth του Μόντρεαλ κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας του John και της Yoko ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ (εκείνη, που έμειναν στο κρεβάτι του δωματίου τους για μέρες…). Ο τίτλος ήταν απάντηση του Lennon στην ερώτηση δημοσιογράφου για το πού αποσκοπεί με αυτό που κάνει. Λίγους μήνες μετά το τραγούδι μπήκε στα χείλη των εκατομμυρίων που διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον με τον Pete Seeger να πρωτοστατεί με την κιθάρα του. Εκτοτε, έχει γίνει κάτι σαν τον μουσικό Τσε των εξεγέρσεων. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=acb15JsCGSk&feature=related)

 

The Rolling Stones: Street Fighting Man (1968) Οι Stones δεν έγραψαν πολλά πολιτικά τραγούδια, με τη στενή έννοια του όρου. Αυτό γράφτηκε υπό την επήρεια των γεγονότων που προηγήθηκαν του γαλλικού Μάη, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Jagger σε παλαιότερη συνέντευξή του, ενώ κάποιοι θέλουν να σχετίζεται και με το συγγραφέα-δημοσιογράφο-ακτιβιστή Tariq Ali. Συμπεριλήφθηκε στο αριστουργηματικό άλμπουμ τους Beggars Banquet. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=i_O_wRuxu14)

 

 

Tracy Chapman: Fast Car (1988) Ο τίτλος δεν προϊδεάζει –άλλωστε, στο ίδιο, ντεμπούτο άλμπουμ της υπάρχει και το Talkin’ bout a Revolution), αλλά οι στίχοι του θαρρείς περιγράφουν όσα ζει η σημερινή Ευρώπη. Η αγωνία ενός νέου ανθρώπου να ξεφύγει από τον κλοιό της φτώχειας και της ανεργίας. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=dl6yilkU1LI&feature=related)

 

The Beatles: Revolution (1968) Από το περίφημο White Album έρχεται το μοναδικό ίσως πολιτικό τραγούδι των Beatles. Επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα της εποχής, των εξεγέρσεων ανά την υφήλιο, αλλού για δημοκρατία, αλλού ενάντια στον πόλεμο, ο John Lennon αποφάσισε ότι το γκρουπ έπρεπε να πάρει μία θέση σε όλα αυτά. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=uKHgVN7Bjww&feature=related)

 

Bruce Cockburn: Call It Democracy (2011)Ο πολιτικοποιημένος και επιδραστικός καναδός τραγουδοποιός –δυστυχώς, ελάχιστα γνωστός στη χώρα μας- έχει γράψει ένα από τα ελάχιστα τραγούδια που αναφέρονται στο ΔΝΤ (IMF στα αγγλικά). Φρέσκο (περιέχεται στο φετινό άλμπουμ του World Of Wonders) και απαξιωτικό. «IMF dirty MF. We won’t spell out here what MF stands for” τραγουδά εννοώντας, βεβαίως, το ιδιαιτέρως… τιμητικό motherf….. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=68zccrskOqQ)

 

UB40: One In Ten (1981) Ο τίτλος δεν είναι παρά η ειρωνική αναφορά στις μετρήσεις της κυβέρνησης για την ανεργία, καθώς τότε ανακοίνωναν 10%, αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ πιο… μαύρη. Από ένα άλμπουμ (Present Arms) με εξώφυλλο μία κάρτα του ταμείου ανεργίας… Σα να βγήκε σήμερα, ε; δείτε(http://www.youtube.com/watch?v=VCGcljqOSW0)

 

 

The Clash: Know Your Rights (1982) Στο δυναμικό και τελευταίο σπουδαίο άλμπουμ των Clash, Combat Rock, τραγουδούσαμε μαζί τους «You have… The right to food money, providing of course, you don't mind a little investigation, humiliation, and, if you cross your fingers, rehabilitation». Σα να γράφτηκε για να τραγουδηθεί στο Σύνταγμα. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=nPeWSpB_7w4&feature=related)

 

Rage Against The Machine: Testify (1999) Εννοείται πως όποιο τραγούδι των RATM και να πάρεις το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει. Εδώ, όμως, περιγράφουν ένα Οργουελικό αλά 1984 περιβάλλον που πολύ μου θυμίζει αυτό που ζούμε σήμερα. δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=emDIL4cGXUE&feature=related)

 

 

Specials: Ghost Town (1981) Τα μέσα της δεκαετίας του ’70 με τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ήταν μία ταραχώδης περίοδος για τη Μ. Βρετανία, με την ανεργία και τη φτώχεια να μαστίζουν τους βρετανούς και τη «σιδηρά» πρωθυπουργό τους Μάργκαρετ Θάτσερ να παίρνει το ένα αυταρχικό μέτρο μετά το άλλο. Οι ούτως ή άλλως βαθύτατα πολιτικοποιημένοι Specials περιέγραφαν την ερήμωση των πόλεων λόγω όλων των προαναφερόμενων σε αυτό το μικρό κομψοτέχνημα. Η πόλη-φάντασμα του βίντεο είναι το τότε Λονδίνο! δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=1WhhSBgd3KI)

Homens da Luta: A Luta é Alegria (2011) 12 Μαρτίου 2011 και οι δρόμοι των Πορτογαλικών πόλεων κατακλύστηκαν από μισό εκατομμύριο και πλέον πολίτες που διαμαρτύρονταν για την κατρακύλα της χώρας και τον εγκλωβισμό της στο ΔΝΤ και την Ε.Ε. Αυτοί οι «γραφικοί» τύποι, κωμικοί που παρωδούν την εποχή της Επανάστασης των Γαρυφάλλων (1974) άθελά τους είδαν το τραγούδι τους να γίνεται ύμνος των διαδηλωτών, απλώς διότι ο τίτλος του σημαίνει σε ελεύθερη απόδοση «ο αγώνας είναι χαρά» και το όνομά τους «άνθρωποι του αγώνα». Ήταν τέτοια (και παραμένει) η απήχησή τους που οι Πορτογάλοι ψήφισαν και το έστειλαν να τους εκπροσωπήσει στη Eurovision! δείτε (http://www.youtube.com/watch?v=hweM1Gsy1fA)

 

Παρατηρήσεις, επικρίσεις, αναρτήσεις και φυσικά τα δικά σας αγαπημένα τραγούδια της εβδομάδας στα j.florakis@billboardgreece.com και sonarbillboard@yahoo.gr

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374