Η Javascript πρέπει να είναι ενεργοποιημένη για να συνεχίσετε!
 
NEWSLETTER
 
| Text size
   

Billboard Greek AirplayΠαπαρίζου Έλενα
Baby It's Over
Billboard Hot 100Carly Rae Jepsen
Call Me Maybe
Billboard 200Linkin Park
Living Things
Dance Club SongsEva Simons
I Don't Like You
MTV Hit ListRihanna
Where Have you Been

REM: It’s the end of the bands as we know it



It’s the end of the world as we know it… Ήταν ένα από τα πρώτα μεγάλα τραγούδια τους. Και όπως περιέγραφαν το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε (και  κάπως έτσι συμβαίνει τώρα) έτσι αποχαιρέτησαν, πριν ένα μήνα, στις 21 Σεπτεμβρίου, σηματοδοτώντας και το τέλος των συγκροτημάτων όπως τα ξέραμε.

 

Ένα σεμνό, αλλά και μεγαλειώδες αντίο με μία ανακοίνωση λίγων, αλλά μεστών γραμμών στο επίσημο site τους.

 

"To our Fans and Friends: As R.E.M., and as lifelong friends and co-conspirators, we have decided to call it a day as a band. We walk away with a great sense of gratitude, of finality, and of astonishment at all we have accomplished. To anyone who ever felt touched by our music, our deepest thanks for listening." R.E.M.

 

Οι REM μας αποχαιρέτησαν με τον τρόπο που όλοι όσοι τους αγαπήσαμε θα θέλαμε να το κάνουν.

 

Και τι άφησαν; Πέρα από την πλήρη επαναφορά του κιθαριστικού ροκ, πολύ πριν το κάνει το grunge, ήταν το τελευταίο συγκρότημα που δεν άφησε κανένα από τα μέλη του να προβάλλεται ως super star. Ακόμα και ο χαρισματικός Michael Stipe παρεέμεινε απλώς ο frontman που σημάδεψε μεν με τη φωνή του και τους στίχους του τον ήχο των REM, αλλά ποτέ δεν επισκίασε τον Peter Buck που, επίσης, χάρισε στο ροκ μία από τις χαρακτηριστικότερες κιθάρες του. Ίσως, μόνο οι Radiohead, να συνεχίζουν με τον ίδιο τρόπο.

 

Θα περιμένουμε πλέον, τις προσωπικές τους δουλειές που, κάτι μου λέεει, ότι έχουν πολλά να προσφέρουν ακόμα...

 

j.florakis@billboardgreece.com

 

active sonar

 

REM – Part Lies, Part Heart, Part Truth, Part Garbage 1982-2011 (2011): Έτσι, τιτλοφορείται η αποχαιρετιστήρια συλλογή τους που θα κυκλοφορήσει το Νοέμβριο και θα περιέχει τρία νέα τραγούδια (τα τελευταία τους). Δείτε το promo video που δεν είναι παρά μία σύντομη αναδρομή στη σπουδαία 30ετή καριέρα τους.

 

 



 

 

 

Wilco – I Love My Label (2011): Ένα από τα καλύτερα και ωριμότερα αμερικανικά σχήματα των τελευταίων δεκαετιών κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ πριν λίγες εβδομάδες κι εδώ σε μία διασκευή έκπληξη ενός εξίσου χαμηλών τόνων μουσικού και παραγωγού, του Nick Lowe, η οποία δεν περιέχεται στο άλμπουμ.

 



 

 

Laura Marling – Sophia (2011): Η κορυφαία γυναίκα καλλιτέχνης για τα φετινά Brit Awards με ένα εξαιρετικό άλμπουμ, από τα καλύτερα της χρονιάς και σίγουρα το ωριμότερό της. 21 μόλις ετών και το A Creature I Don’t Know είναι το τρίτο κιόλας άλμπουμ της! Η αναγέννηση της folk βρίσκει πραγματικό νόημα στο πρόσωπό της.

 



 

 

Bjork: Moon app (2011): Ίσως, το άλμπουμ (Biophilia)που σηματοδοτεί μία νέα εποχή για τη μουσική δημιουργία και τη βιομηχανία. Το ξωτικό της Ισλανδίας παντρεύει εικόνα και ήχο, τεχνολογία και τέχνη, χωρίς ενοχές. Ένα από τα apps του άλμπουμ εδώ…

 



 

 

Clap Your Hands Say Yeah – Maniac (2011): To Hysterical είναι το τρίτο άλμπουμ για τους αμερικανούς που έγιναν γνωστοί μέσα από το Internet και κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή του David Bowie και του David Byrne.

 



 

 

Coldplay - Every Teardrop Is A Waterfall (2011): Mylo Xyloto… Παράξενος τίτλος για ένα άλμπουμ που φιλοδοξεί να κάνει τους Coldplay συγκρότημα σταδίων και πιθανότατα θα το καταφέρει με τον επικό, φιλόδοξο και μεγαλοπρεπή ήχο του.

 



 

 

Peter Gabriel with Anne Brun – Don’t Give Up (2011): Το New Blood μπορεί να μην πετυχαίνει απόλυτα να δώσει νέα ζωή στα παλιά τραγούδια του, όμως, το εγχείρημα εντυπωσιάζει. Ένας καλός τρόπος για ένα μεγάλο καλλιτέχνη, να παραμείνει επίκαιρος.

 



 

 

The Waterboys – Sweet Dancer (2011): Ο Mike Scott μελοποιεί τον William Butler Yeats, ένα σπουδαίο ποιητή, τον πρώτο Ιρλανδό που πήρε Νόμπελ Λογοτεχνίας. Από τις καλύτερες απόπειρες μελοποίησης από ροκ σχήμα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Mike αναρωτιόταν γιατί δεν πέτυχαν αφού τα τραγούδια τους ήταν καλύτερα από αυτά των U2.

 



 

 

Wild Flag – Romance (2011): Ένα τρόπω τινά supergroup με μέλη των Sleater Kinney, των Helium και των Minders σε ένα άλμπουμ που δίνει νόημα στο αμερικανικό punk της νέας δεκαετίας.

 



 

 

Tony Bennett & Lady Gaga – The Lady Is A Tramp (2011): Μία εξαιρετική φωνή καταφέρνει να γίνει ο γηραιότερος άνθρωπος (82 ετών, παρακαλώ) που πήγε Νο 1 στο chart του Billboard. Δεν είναι από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ του, αλλά σίγουρα είναι ένα αναπάντεχο ντουέτο. Η Lady Gaga, μάλιστα, αποκάλυψε ότι στα γυρίσματα έκανε και μία γυμνή φωτογράφηση και κατά λάθος ο Tony μπήκε στο στούντιο και την αντίκρυσε γυμνή. Αποτέλεσμα; Κοκκίνισε, ζήτησε συγγνώμη και αποχώρησε. Η ’00 generation απέναντι στη γενιά του μεσοπολέμου…

 


Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 373

Deprecated: Function strftime() is deprecated in /home/mystery/public_html/scripts/functions.php on line 374
Ενημέρωση: 24-10-2011 (Δημιουργία: 20-10-2011)